غلامرضا لگزیان - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، گروه آموزشی عمران، تهران، ایران
بهرخ حسینی هاشمی - پژوهشکده سازه، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، تهران، ایران
محمود حسینی - پژوهشکده سازه پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، تهران، ایران

در روش های طراحی متعارف، ساختمان طوری طراحی می گردد که در هنگام وقوع زلزله این امکان وجود داشته باشد که در تمام طبقات ساختمان، مصالح سازه بتوانند وارد محدوده غیر ارتجاعی شوند. مشکل این روش آن است که یک ساختمان n طبقه منظم، در هر جهت اصلی دارای n درجه آزادی انتقالی می باشد؛ لذا برآورد رفتار غیر ارتجاعی ساختمان تحت اثر زلزله های نامتعین در آینده به سادگی قابل بررسی نخواهد بود و علیرغم طراحی دقیق، این احتمال وجود دارد که تحت یک زلزله خاص، تغییر مکان های طبقات دارای توزیعی نامناسب بوده و این تغییر مکان های غیر ارتجاعی در طبقاتی خاص متمرکز گردیده و باعث گسیختگی آن طبقات و در نهایت گسیختگی کل سازه شوند. در صورت استفاده از یک هسته صلب با اتصال مفصل به پی، یک سازه n طبقه، در هر راستا تقریبا دارای رفتاری یک درجه آزادی بوده و در نتیجه برآورد رفتار سازه تحت اثر زلزله های محتمل، ساده تر و دقیق تر خواهد بود و همچنین در این سیستم، امکان تمرکز تغییر مکان در برخی از طبقات ساختمان (طبقه نرم) به هیچ وجه وجود نخواهد داشت. نظر به آنکه رفتار چنین سازه ای عمدتا در مود اول ارتعاشی می باشد، لذا در این مقاله یک روش ساده شده برای تحلیل این نوع سازه ارائه شده است و رفتار تاریخچه زمانی ارتجاعی و غیر ارتجاعی سازه ی معادل با سازه اصلی، مقایسه گردیده و نتایج به دست آمده حاکی از دقت بسیار بالای سازه ی معادل در تحلیل ارتجاعی و دقت نسبتا خوب در تحلیل های غیر ارتجاعی می باشد.

درجات آزادی, حرکت گهواره ای, هسته صلب, سازه ی معادل, تحلیل ارتجاعی تاریخچه زمانی, تحلیل غیر ارتجاعی تاریخچه زمانی