بانو کمالی - معاونت پژوهش مدرسه علمیه فاطمه الزهرا سلام الله علیها جنت شهر استان فارس

این مقاله به بررسی موضوع آسیب شناسی تربیت دینی در نهاد خانواده می پردازد به این ضرورت که از عواملگوناگونی در تربیت فرزندان می توان به نقش خانواده اشاره نمود. بی تردید امروزه از عوامل تاثیرگذار در تربیت فرزنددر هر جامعه ای خانواده ها هستند چرا که از نخستین سال های زندگی با انسان همراه می شوند و اثرات متعددی برشخصیت افراد می گذارد. البته این تاثیرات گاهی مثبت همچون اجتماعی شدن، افزایش سطح آگاهی افراد واستفادهبهینه از امکانات خواهد بود وگاهی منفی ومخرب می باشد. در این میان، بهترین نوع از اقسام آن تربیت دینیاست.استفاده از ابزار دین در تربیت فرزندان می تواند باعث سعادت دنیوی و اخروی آنها شود و آنها را به کمال مطلوببرساند. منظور از تربیت دینی، تغییر در رفتار و کردار دینی است که کودک و نوجوان را با وظایف و شرایع دینی آشنامی کند؛ مبانی اعتقادی را در آنان رشد می دهد؛ و فطرت الهی و انسانی آنان را بارور می سازد. که از طریق اعطایبینش، التزام قلبی و عملی بهفرد، هماهنگ با فطرت و به دور از جبر و فشار، به منظور نیل به سعادت دنیوی و اخرویانجام می گیرد.در راستای تربیت دینی فرزندان آسیب هایی وجود دارد که مانع رشد تربیت صحیح آنها می گردد مانندمحیط نامساعد، سهل انگاری، اجبار، سخت گیری، تحقیر،دوگانگی شخصیت والدین و نازپروردگی و.. که در برخیموارد تلاش والدین را در تربیت دینی فرزندان ناکام می گذارند که باید این موانع را شناخت و راهکارهای مقابله با آنانرا پیدا کرد. در راستای این مطالب این مقاله با روشی کتابخانه ای مفهوم شناسی تربیت دینی و آسیب های رفتاری وغیر رفتاری تربیت دینی با توجه به قرآن و روایات اسلامی بررسی می شود.

تربیت، خانواده، آسیب، دین، والدین