معصومه حسین زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی (ره)
محمود اکبری - استادیار گروه حقوق دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی (ره)

فقهای امامیه، حکم تزویج کودکان را مورد بحث قرار داده و قائل به دو قول شده اند: صحت تزویج صغار به شرط رعایت مصلحتو صحت تزویج صغار به شرط عدم مفسده. این حکم فقهی، بعدها به عنوان ماده ۱۰۴۱ به قانون مدنی راه یافت، در اصلاح اینماده مصوب سال ۱۳۸۱ به تزویج کودکان مشروط به رعایت مصلحت کودک با نظارت دادگاه موافقت شد، از این روی شاهدآمار قابل توجهی از تزویج کودکان در سالهای اخیر هستیم که سبب نگرانی پیرامون حقوق کودکان شده است. پژوهش حاضربه روش توصیفی- تحلیلی گردآوری شده و در آن به بررسی مصلحت و آسیبهای ناشی از کودک همسری پرداخته است.ضمن انتاج این مطلب که متن ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی متقن و موافق شرع است پیشنهاد میشود برای اجرای این ماده بهمنظور جلب حداکثری مصلحت کودک، کمیسیونی متشکل از حقوقدانان و متخصصین کودک در دادگاه خانواده تشکیل شود.

آسیب شناسی، تزویج کودکان، تزویج صغار، مصلحت نوعی، عدم مفسده