فاطمه پورمقدم
محمدحسین بهرامی

از آن جهت که زوجه دائم به دلیل نقش خاص او در خانواده، باید علاوه بر ملاک های عمومی حضور مجاز زنان در جامعه،نکات دیگری را نیز رعایت کند، در این نوشتار در پی آنیم که به بررسی فقهی مساله اعتبار اذن زوج را در خروج زوجهدائم از منزل بپردازیم.نظریات فقهای شیعه در این موضوع را می توان به دو دسته تقسیم کرد؛ برخی قائل به موضوعیت داشتن اذن زوج درخروج زوجه دائم از منزل هستند و برخی اذن زوج را تنها در فرض تنافی خروج از منزل با حق جنسی زوج معتبر میدانند. هرکدام از این دو گروه برای اثبات سخن خویش به دلایلی استناد نموده اند که در این مقاله علاوه بر بیان این ادله،به نقد و ارزیابی آنها نیز پرداخته شده است. در این باره استثنائاتی نیز در کلمات فقها وجود دارد مثل عدم تنافی لزوماذن زوج با قاعده لاحرج یا شرط ضمن عقد.

اذن، زوج، زوجه دائم، خروج از منزل، قاعده لاحرج، حسن معاشرت، شرط ضمن عقد