محمدیوسف نیری - استاد، بخش زبان و ادبیات فارسی ،دانشگاه شیراز،شیراز،ایران
امیرمحمد اردشیرزاده - دانشجوی دانشکده زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه شیراز، شیراز

موضوع این مقاله «مقایسه ی کاربرد معنایی سیمرغ در منطق الطیر عطار و مثنوی معنوی مولانا» می باشد. عطار و مولانا سیمرغ را در چند معنای گوناگون به کاربرده اند؛ تا به کمک آن اندیشه های عارفانه ی خود را به خوبی القا کنند. در این مقاله به معرفی سیمرغ به عنوان پرنده ای افسانه ای که در ادبیات عرفانی جایگاه ویژه ای دارد،پرداخته شده است. سیمرغ و کوه قاف در منطق الطیر و مثنوی از کنایات معروف عرفانی هستند. هم عطار و هم مولانا،سیمرغ را برای ذکر اندیشه های والای معنوی و عرفانی خود که در ذهن داشته اند؛ با تکیه بر رموز عرفانی در کتب خویش به کار می برند. در این مقاله کوشش شده است تا به معرفی،تحلیل،کاربرد معنایی و مقایسه ی سیمرغ منطق الطیربا مثنوی پرداخته شودو به رموز و نهادهای نهفته در به کارگیری سیمرغ از جانب هر دو شاعر در کتب مهم خویش و هم چنین به نقش سیمرغ در سلوک عملی اشاره شود.

سیمرغ, سیمرغ در منطق الطیر, سیمرغ در مثنوی, عرفان عملی