مرجان شهاب زاده - دانشجوی دکتری طراحی شهری ،دانشکده معماری، دانشگاه شهیدبهشتی

استفاده از روش هنرهای ترسیمی مانند نقاشی و کروکی های دستی کودکان و نوجوانان در طراحی یکی از روش های مطلوب در پژوهش های مشارکتی شمرده می شود چرا که هنرهای ترسیمی بیش از هر روش محاوره ای دیگر، کودکان و نوجوانان را به ایجاد ارتباط فکری خود با محیط قادر می کند؛ اما با وجود شناخته شدن این روش در حوزه طراحی محیط، روش "تفسیر داده ها و کاربردهای نتایج به دست آمده"  هنوز مبهم مانده است. هدف در مقاله حاضر پاسخ به این سوال است که « تفسیر داده های روش هنرهای ترسیمی کودکان و نوجوانان چگ.نه انجام می شود و نتایج حاصل از تفسیر داده هاچه کاربردهایی در طراحی محیط های بهتر دارد ؟» با توجه به این هدف مقاله با روش تحلیلی – توصیفی به معرفی روش های تحقیق مشارکتی هنرهای ترسیمی کودکان و کاربردهای آن در طراحی شهری با استفاده از مرور متون پیشین می پردازد و در این راستا نمونه موردی را به صورت مبسوط شرح می دهد که با استفاده از ابزارهای متداول هنرهای ترسیمی، با مشارکت ۹۰ نوجوان ۱۲ تا ۱۶ سال دختر و پسر در مدارس شهر شیراز انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که روش تفسیر نقاشی و روش های ترسیمی کودکان اغلب با روش تحلیل محتوا و یافتن الگوهای فکری مشترک کودکان و نوجوانان انجام می شود و به کار بستن این روش، درک بهتری از نحوه ادراک و مطالبات از محیط و ترجیحات مکانی کودکان و نوجوانان در اختیار طراحان قرار می دهد

هنرهای ترسیمی, طراحی و نقاشی کودکان و نوجوانان, طراحی شهری مشارکتی, ادراک و ارزیابی محیط