مقایسه توانایی های زیستی شته سیاه باقلاAphis fabae Scopoli Hom.: Aphididae روی گیاه لوبیا در مقادیر مختلف کوددهی نیتروژن به پتاسیم

Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,021

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

RCKMSANR01_063

تاریخ نمایه سازی: 15 دی 1390

Abstract:

دراین مطالعه اثر مقادیر مختلف کوددهی نیتروژن به پتاسیم N:K گیاه لوبیا برابر با 60:40 ، 40:40 ، 0:40 کیلوگرم بر هکتار و شاهد 0:0 برتوانایی های زیستی شته سیاه باقلا Aphis fabaeScop. مورد بررسی قرارگرفت بالاترین میزان نیتروژن در تیمار 0:40 و بیشترین میزان پتاسیم در تیمار 60:40 درگیاهان مشاهده شد نرخ ذاتی افزایش جمعیت rm به ترتیب 0/017±0/215 و 0/02±0/325 و 0/014± 0/295 و 0/017± 0/258 بدست آمد. نتایج این تحقیق نشان داد که نرخ خالص باروری نرخ ذاتی افزایش جمعیت و نرخ متناهی افزایش جمعیت شته سیاه باقلا درتیمارهای مختلف در سطح 5 درصد اختلاف معنی دار داشتند بیشترین میزان rm در تیمارK:N با نسبت های 40:40 و 0:40 بدست آمد که نشان دهنده مناسبترین تیمارها برای نشو ونمای شته و کمترین میزان rm آن در تیمار 60:40 مشاهده گردید که نشان دهنده ی نامطلوب ترین تیمار برای شته سیاه باقلا می باشد. بنابراین کاهش نسبت کود دهی نیتروژن : پتاسیم می تواند توانایی های زیستی شته سیاه باقلا را روی گیاه لوبیا کاهش میدهد.

Authors

سیده افسانه حسینی

گروه گیاه پزشکی دانشگاه فردوسی مشهد

علیرضا آستارایی

گروه خاکشناسی دانشگاه فردوسی مشهد