نجمه نادری - ;کارشناس ارشد دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد
علی جدیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد یزد
حمید ندیمی - دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی

اندیشمندان بسیاری اعم از ایرانی و غیر ایرانی، سعی در فهم واشاعه ی بنیان های معماری ایران در طول سالیان داشته اند؛ استاد محمدکریم پیرنیا نیز از جمله این اشخاص بوده و استخراج و تدوین اصول پنجگانه معماری ایرانی نیز از نتایج تلاش های اوست. با توجه به بازخورد و واکنش های متفاوتی که امروزه در برابر این اصول وجود دارد، هنوز کارایی آنها در معماری امروز ایران مورد ارزیابی قرار نگرفته است. اما پیش از آن باید به این مسئله پاسخ داد که اصول یادشده تا چه حد برآمده از تحقیق علمی بوده اند؟در این مقاله سعی شده تا با تامل بیشتر در زندگی معمارانه و گفته ها و نوشته های استاد پیرنیا ریشه، زمینه، و نحوه بروز و رشد این اصول آشکارتر شود و به نوعی اعتبار درونی اصول مورد بررسی قرار گیرد. باشد تا راه آنان که در ادامه هدف وی برای خود مسئولیتی احساس می کنند، هموارتر شود.

پیرنیا, معماری ایران, اصول معماری ایرانی مردم واری, درون گرایی, پیمون, نیارش, خودبسندگی, پرهیز ازبیهودگی