مهدیه باقرزاده خسروشاهی - کارشناسی ارشد طراحی شهری ، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی

ما در زندگی روزمره فضاهای شهری مختلفی را که حیات واقعی در آنها جریان دارد و صحنه واقعی حادثه است، تجربه می کنیم. به این معنی که مکان ها با زندگی و تجربه شهروندان ارتباط می یابند. درنتیجه تحلیل فضاهای شهری با توجه به اینکه بستر حیات مدنی شهر است، به رابطه بین مردم، فعالیت های آنان، و فضاهایی که خلق می کنندیا در آن سکونت می کنند، معطوف می شود. فضاهایی که خاطرات جمعی و فردی را در خود انباشته اند و هریک معنای خاصی به آن فضا می بخشند. حال این پرسش مطرح می شود که: بازشناسی معنای فضاهای شهری به چه روشی امکان پذیر است؟ در واقع هدف این مطالعه، ارائه روشی است که امکان بازشناسی معنای فضای شهری را با بهره گیری از سیر تحول علم هرمنوتیک، در کنار کمک گرفتن از می کند تا با پیش گرفتن رویکردی کیفی به شناخت ابعادی از معنایواقعی میدان ساعت تبریز دست یابد. تدوین شده است. ابتدا چهارچوب مفهومی و دیدگاه های چهار اندیشمند متقدم هرمنوتیک مورد بررسی قرار گرفته است. سپس چهارچوب تحلیلی پژوهش به صورت محورهای پرسش ارائه شده و در نهایت در قسمت نمونه مطالعه شده به بازشناسی معنای میدان ساعت تبریز پرداخته شده است.یافته های این مطالعه نشان می دهد که می توان فرآیند جستجوی معنای نهفته در فضاهای شهری را با بهره گیری توامان از علم هرمنوتیک و تئوری زمینه ای صورت داد. بر همین اساس با استفاده از مفاهیم ارائه شده در سیر تکاملی علم هرمنوتیک، مراحل کار به منظور انجام مصاحبه با شهروندان به روش کیفی تدوین و پیشنهاد شده است.

فضای شهری, معن ا, علم هرمنوتیک, تئوری زمینه ای, میدان ساعت تبریز