تبیین مدل نقش ساختاری طراحی برای جلب مشارکت مردمی در فرایند معاصرسازیبافت های فرسوده محلات شهری ایران( نمونه موردی: محله سیروس تهران)

هدف از این تحقیق، تبیین مدلی علی میان رویکرد مشارکت مردمی و مولف ههای طراحی در معاصرسازی باف تهای فرسوده ایران (نمونه موردی محله سیروس تهران)است. با به کارگیری ایده های حاصل ازمدل تحقیق، میتوان مولفه های طراحی را به گونه ای در فرایند طراحی معاصرسازی بافتهای فرسوده تبیین کرد که، مشارکت مردمی و درنهایت موفقیت معاصرسازی ناشی از این امر به صورت حداکثری حاصل شود. به این منظور در این تحقیق، بر پایه تلفیق نظریات مرتبط با موضوع تحقیق، از روش تحقیق پیمایشی یا زمینه یابی و تحلیل داد ه ها بر اساس آمار توصیفی استنباطی استفاده شده است. در تحقیق حاضر، برای مطالعه عوامل موثر طراحی در جلب مشارکت مردم از آزمون نگرش سنجی اهالی محله سیروس تهران استفاده شده است. روش نمونه گیری، از نوع خوشه ای تصادفی و حجم نمونه برای ۱۷۰ نفر است. به دلیل فقدان پرسش نامه استاندارد در موضوع تحقیق، از پرسش نامه محق قساخته استفاده گردید. پس از بررسی پایایی و روایی ابزار تحقیق، داده ها به روش آمار ی توصیفی تحلیل و عوامل تاثیرگذار بر روش تحلیل عاملی استخراج شد و بر اساس تحلیلهای انجام شده، مدلی خطی طرح ریزی گردید. سپس، بر اساس مدل حاصل،رابطه و میزان تاثیر عوامل بر یکدیگر به روش تحلیل مسیر، به دست آمد. یافته ها نتایج تحقیق بر اساس مدل، شامل مولف ههایی در طراحی شهری و معماری است که، مردم یعنی عاملها آن را شناسایی می کنند و در صورت دریافت نظرات مردم، درزمینه چگونگی طراحی مولفه های یادشده، می توان مشارکت و موافقت حداکثری آ نها را در معاصرسازی با فتهای فرسوده به دست آورد. از جمله این مولفه ها دومولفه در زمینه ساختار بافت شامل شکل معابر و اولویت عبورومرور و دو مولفه در زمینه توده بافت، شامل شکل خدمات و حفظ بناهای ارزشمند، است.

Keywords:

مشارکت مردمی , مولفه های طراحی , معاصرسازی , بافتهای فرسوده