بررسی کاربری بومی جنس گز Tamarix spp درمدیریت پایدار منابع طبیعی مطالعه موردی جنوب استان کرمان

Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,194

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

RCKMSANR01_087

تاریخ نمایه سازی: 15 دی 1390

Abstract:

دانش بومی دانشی است که بطور کلی با زندگی و معیشت مردم در ارتباط است و معمولا در کنشهای پویا میان بشر و طبیعت تولید شده است اما این شناخت بطور سیستماتیک ثبت و آنالیز نشده است دانش بهره برداران درباره گیاهان به عنوان مهمترین بخش در سیستمهای طبیعی م یتواند مدیریت منابع طبیعی را بهبود بخشد استفاده علمی و مبتنی بر اصول توسعه پایدار از منابع طبیعی مستلزم مطالعات جامع و همه سونگر منابع است در طی مطالعات انجام گرفته در استان کرمان جنس گز دارای دو گونه غالب T.aphylla و T.stricta است که بارزترین کاربری های بومی آن در جهت مدیریت پایدار شامل: استفاده به عنوان بادشکن و حصار، تثبیت ماسه های روان تثبیت دامنه های آبراهه ها و مصارف سوختی است. توجه به تاثیر این جنس برحفاظت آب و خاک نقش مهمی در مدیریت و استفاده پایدار از منابع محیطی ایفا می نماید.

Authors

مجتبی سلیمانی ساردو

دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت مناطق بیابانی

حمیدرضا عسگری

استادیار گروه آبخیزداری و مدیریت مناطق بیابانی دانشگاه علوم کشاورزی