مسعود بیژنی - دانشجوی دکترای ترویج و آموزش کشاورزی، بخش ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
داریوش حیاتی - دانشیار ترویج و آموزش کشاورزی، بخش ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
بهروز عبدالوند - عضو عیئت علمی و مسئول هماهنگی CREES (مرکز مطالعات انرژی و زیست محیطی حوزه دریای خزر) ، دانشگاه آزاد برلین آلمان

منظور از تضاد آب کشاورزی ،درگیری ها و منازعات میان بهره برداران آب در بخش کشاورزی است. هدف این مقاله ، بررسی دیدگاه های کارشناسان امور آب منطقه پیرامون تضاد آب کشاورزی بود.این تحقیق ، در شبکه آبیاری سد درودزن در استان فارس و با استفاده از روش توصیفی ، همبستگی انجام شد. جمعیت کارشناسان مشغول کاردر امور آب منطقه در حوزه پایاب سد درودزن ۷۵ نفر بود که ۶۶ نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ای بود که روایی آن توسط گروهی از متخصصان تایید گردید. پایایی ابزار جمع آوری داده ها با استفاده از یک مطالعه راهنما و آزمون آلفای کرونباخ، محاسبه شد. یافته ها نشان داد که در میان گروه های موجود در تضاد آب ، مناقشه اصلی میان کشاورزان پایین دست و بالادست است. کشاورزان پایین دست ، بازنده اصلی در توزیع آب بودند. نوع منازعه آب « تضاد آشکار » بود. این نتیجه نشان می دهد که تضاد آب در این منطقه به تدریج رو به افزایش است . دلایل اصلی برای افزایش تضاد در بهره برداری از منابع آب ، « خشکسالی » ، « کمبود آب » و « نوع مدیریت آب توسط دولت » بودند. با توجه به نظر کارشناسان، بهترین نوع مدیریت آب باید ترکیبی از نظارت دولتی و مدیریت محلی توسط کشاورزان باشد. تفاوت معنی داری میان نظرات گروه های مختلف کارشناسان در رابطه با تضاد آب کشاورزی وجود نداشت .

تضاد آب کشاورزی, کارشناسان آب منطقه ای, سد درودزن