حفاظت از زبان های بومی در خطر- چگونه حقوق بشر می تواند در نگهداری از تنوع بیولوژیکی مشارکت نماید

یک رابطه نزدیک و متقابل قدرتمندی بین تنوع زبانی و بیولوژیکی وجوددارد. به منظور حفاظت ازتنوع زیستی ، این همچنین حیاتی است تا ما راهکارهایی را برای حمایت ازتنوع زبانی در قوانین بین المللی به عنوان میراث مشترک پیدا نماییم. همچنین باید در جستجوی یافتن سیاست های زبانی ملی باشیم که آن را تشویق و ترغیب نماید.در حدود ۶۸۰۰ زبان مختلف در سراسر جهان وجود دارد که اکثر آن ها زبان های بومی می باشند. بسیاری از این زبان ها در خطر انقراض اند و از ۶۵۰۰ زبان، فقط ۱۰ درصد از جمعیت جهان با آن صحبت می کنند و بسیاری از آن ها در شرایط وخیم انقراض قرار گرفته اند: بیش از ۹۰درصد آن ها تا قرن آینده منقرض خواهند شد.تنوع زیستی هم مشابه آن با کاهش چشمگیری روبرو است ، بنابر این ،این مسئله ی مهمی است تا بتوانیم با سرعت زیادی قادر به پاسخ گویی به عوامل مختلف آن از جمله انقراض زبان ها باشیم . هدف این مقاله ارائه رابطه ای بین تنوع زیستی و زبانی با تاکید بر زبان های محلی و بومی بوده بطوری که بتواند پایه و اساسی برای قانون و سیاست گذاری فراهم نماید. برای انجام این کار تجزیه و تحلیلی از حقوق بین المللی موجود و چهار چوب سیاست ملی مربوط به حفاظت موثر از تنوع ارائه می کند، و بطور خاص ، با این دید که زبان های جهانی در حفظ و پرورش تنوع زیستی مشارکت زیادی می کنند

Keywords:

تنوع زبانی , تنوع زیستی , حقوق بشر , زبان های محلی و بومی , دانش زیست محیطی سنتی