تاثیر تغییر سیاست قیمت گذاری محدوده ی طرح ترافیک در انتخاب وسیله ی سفر ( نمونه موردی: شهر تهران)

یکی از سیاست های مطرح در زمینه ی مدیریت تقاضای حمل ونقل، قیمت گذاری تراکم است؛ که برآورد و پیش بینی آثار آن، از جمله انتخاب وسیله ی سفر، توجه پژوهشگران مختلف را به خود معطوف کرده است. در پژوهش حاضر، آثار یک سیاست جدید قیمت گذاری (اخذ عوارض به صورت ساعت - مبنا) مطالعه شده است. اطلاعات رجحان بیان شده ی ۱۵۸۸ نفر از کاربران محدوده ی طرح ترافیک شهر تهران طی مصاحبه ی حضوری دریافت و به منظور مدل سازی رفتار آنان در مواجهه با سیاست جدید قیمت گذاری (ساعت - مبنا)، از مدل لوجیت چندگانه استفاده شده است. با توجه به نتایج مدل پرداخت شده، با اعمال سناریوی ساعتی ۲۰۰۰ تومان، حدود ۲۲\٪ از کاربران خودروی شخصی، شیوه ی سفر خود را به سایر شیوه ها، از جمله: همگانی (مترو/اتوبوس)، تاکسی، اسنپ و موتورسیکلت تغییر خواهند داد. از این میزان، حدود ۱۲\٪ افراد، حمل ونقل همگانی را ترجیح می دهند و موجب افزایش سهم شیوه ی اخیر در سفرهای روزانه خواهند شد.

Keywords:

قیمت گذاری تراکم , تغییر وسیله , کشش پذیری , محدوده ی طرح ترافیک , مدل های انتخاب گسسته