بررسی شاخص های دینامیک و سطوح غذایی ماهی گوازیم دم رشته ای Nemipterus japonicus Bloch, ۱۷۹۱ در آب های شمال دریای عمان

عادات غذایی ماهی گوازیم دم رشته ­ای (Nemipterus japonicus)، در دوره زمانی ۹۷-۱۳۹۶، به ­صورت فصلی در دریای عمان مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق محتویات معده ۲۱۰ عدد ماهی گوازیم دم رشته ­ای (۹۱ عدد ماده و ۱۱۹ عدد نر) مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه برخی از شاخص ­ها مانند شاخص شدت تغذیه  (۲/۶۰ درصد)، شاخص خالی بودن معده (۴۳/۸۰ درصد)، میانگین سطح غذایی (۴/۰۸) و نرخ غذای مصرفی (۹/۰۰ در سال) محاسبه گردید. در مجموع  ۴ رده تاکسونومیک عمده در محتویات معده این­گونه شناسایی و وزن شد. گروه ­های شناسایی شده شامل بند­پایان (سخت­ پوستان)، سرپایان، ماهیان استخوانی و جلبک ­های دریایی بودند. بندپایان با ۵۵/۷۵ درصد فراوان­ ترین اقلام غذایی یافت شده در معده گوازیم دم رشته ­ای بود. نتایج شاخص حضور شکار نشانداد که  خرچنگ های خانواده  Portunidae (درصد ۶۱/۱۹) به ­عنوان غذای اصلی،عقربک Squilla mantis (درصد ۲۸/۳۵) و ماهیان استخوانی هضم شده (۲۰/۸۹ درصد)به ­ترتیب به ­عنوانغذای فرعی و اتفاقی تقسیم ­بندی شدند بیش­ ترین میزان شدت تغذیه در  زمستان (۵۰/۷۷ درصد) و کم ­ترین آن در پاییز (۳۵/۲۰ درصد)  به ­دست آمد. ماهی گوازیم دم رشته ­ای، علاوه بر گوشت­ خوار بودن دارای رفتار تغذیه­ ای هم نوع ­خواری هم می­ باشد که در فصل زمستان (۳/۰۰ درصد) و فصل بهار (۶/۰۰ درصد) مشاهده گردید. نتایج تحقیق حاضر بر مبنایشاخص درصد حضور شکار به گوشت­ خوار بودن و براساس شاخص شدت تغذیه به متوسط بودن نرخ غذای مصرفی برای ماهی گوازیم دم رشته ­ای دلالت می ­نماید.

Keywords:

ماهی گوازیم دم رشته ای (Nemipterus japonicus) , سطح غذایی , نرخ غذای مصرفی , هم نوع خواری , شمال دریای عمان