ارزیابی کیفیت پروتئین تفاله گوجه فرنگی خام و تخمیری در مقایسه با کنجاله سویا در تغذیه جوجه های گوشتی
عنوان مقاله: ارزیابی کیفیت پروتئین تفاله گوجه فرنگی خام و تخمیری در مقایسه با کنجاله سویا در تغذیه جوجه های گوشتی
شناسه ملی مقاله: JR_AEJO-11-3_009
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_AEJO-11-3_009
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
محسن رجب زاده نسوان - گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
بهروز دستار - گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
تقی قورچی - گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
امید عشایری زاده - گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
مرتضی خمیری - گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
خلاصه مقاله:
محسن رجب زاده نسوان - گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
بهروز دستار - گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
تقی قورچی - گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
امید عشایری زاده - گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
مرتضی خمیری - گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
این آزمایش جهت تعیین ترکیب شیمیایی و ارزیابی کیفیت پروتئین تفاله گوجه فرنگی خام و تخمیری در تغذیه جوجه های گوشتی انجام شد. مقدار ماده خشک، فیبر، پروتئین خام به ترتیب از ۹۲/۹۶، ۳۵/۱۳، ۱۴/۳۵ در تفاله خام به ۹۱/۴۰، ۳۰/۱۶، ۱۵/۵۴ درصد در تفاله تخمیری تغییر یافت. جمعیت باکتری های اسیدلاکتیک (log۱۰ CFU/g) از ۷/۵۳ در تفاله خام به ۱۴/۸۵ در تفاله تخمیری تغییر یافت. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار شامل جیره فاقد ازت، جیره حاوی کنجاله سویا، جیره حاوی تفاله گوجه فرنگی خام و تخمیری به صورت جیره های نیمه خالص بر روی جوجه ها انجام شد. نسبت راندمان پروتئین، نسبت ویژه پروتئین، راندمان خوراک و افزایش وزن جوجه ها بررسی شد. نتایج نشان داد نسبت راندمان پروتئین در سنین ۱۴، ۱۷ و کل دوره پرورش برای تفاله تخمیری به ترتیب برابر با ۲/۹۶، ۲/۷۲ و ۲/۷۰ برای تفاله خام به ترتیب برابر با ۲/۳۶، ۲/۰۳ و ۲/۲۴ و برای کنجاله سویا به ترتیب برابر با ۳/۰۶، ۳/۲۶ و ۳/۱۳ بود (۰/۰۵>P). ارزش ویژه پروتئین برای تفاله تخمیری به ترتیب برابر با ۳/۸۴، ۳/۷۶ و ۳/۸۲ و برای تفاله خام به ترتیب برابر با ۳/۴۷، ۲/۹۲ و ۳/۲۸ و برای کنجاله سویا به ترتیب برابر با ۴/۰۳، ۳/۹۹ و ۴/۰۲ بود (۰/۰۵>P). اگر چه افزایش وزن و راندمان خوراک در جوجه های تغذیه شده با تفاله تخمیری نسبت به کنجاله سویا کم تر بود ولی این مقادیر نسبت به تفاله خام بالاتر بود (۰/۰۵>P). بنابراین با توجه به بهبود کیفیت پروتئین تفاله تخمیری می توان از آن در تغذیه جوجه های گوشتی استفاده نمود.
کلمات کلیدی: تخمیر, تفاله گوجه فرنگی, جوجه گوشتی, کیفیت پروتئین
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1305439/