CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی فراوانی و شاخص های تنوع زیستی ماهیان در خور آذینی استان هرمزگان

عنوان مقاله: بررسی فراوانی و شاخص های تنوع زیستی ماهیان در خور آذینی استان هرمزگان
شناسه ملی مقاله: JR_AEJO-11-3_015
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:

محمدرضا زاهدی - پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، بندر عباس، ایران
علی سالارپوری - پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، بندر عباس، ایران
حجت اله فروغی فرد - پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، بندر عباس، ایران
کیومرث روحانی قادیکلایی - پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، بندر عباس، ایران
مریم معزی - پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، بندر عباس، ایران
عیسی عبدالعلیان - پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، بندر عباس، ایران

خلاصه مقاله:
این مطالعه باهدف شناسایی و تعیین تنوع گونه ای ماهیان خور آذینی سیریک در شرق استان هرمزگان به ­مدت یک ­سال در سال ۱۳۹۵ انجام شد. نمونه برداری از ماهیان توسط تور ترال قایقی و به صورت فصلی انجام شد. در این بررسی ۴۱ گونه متعلق به ۳۰ جنس و ۲۶ خانواده شناسایی گردید. بیش ­ترین فراوانی فصلی گونه ها در بهار به Thryssa vitrirostris ۴۵/۸%، تابستان leiognathus fasciatus ۳۶/۳%، پاییز Gerres filamentosus ۲۰/۸% و زمستان leiognathus fasciatus ۱۳/۲% تعلق داشت. فراوانی ماهیان در فصل بهار اختلاف معنی داری با سایر فصول داشت (۰/۰۵>p). در فصل بهار بیش ­ترین فراوانی مربوط به گونه های پلانکتون ­خوار بود و در سایر فصول ماهیان با رژیم غذایی گوشت خواری ریز و شکارچی فراوان تر بودند. در تمامی فصول نمونه برداری خانواده های Leiognathidae، Platycephalidae، Gerreidae، Sillaginidae و Haemulidae مشاهده شدند. بیش ­ترین و کم ­ترین میزان شاخص تنوع گونه ای شانون (Shannon-Wiener index) در فصول زمستان (۱/۳۳) و بهار (۰/۸۶) مشاهده شد. هم ­چنین بیش ­ترین میزان شاخص غنای گونه ای(Margalev Richness Index)  متعلق به فصول زمستان (۴/۵) و بهار (۲/۶۴) بود و بیش ­ترین و کم ­ترین میزان شاخص یکنواختی (Evenness index) نیز به فصول زمستان (۰/۴۲) و بهار (۰/۳۱) تعلق داشت.

کلمات کلیدی:
تنوع زیستی, فراوانی, ماهیان, جنگل های مانگرو, خور, سیریک

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1305445/