محمد نیرومند - گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
آرش اکبرزاده - گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
عیسی ابراهیمی - گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
سیدعلیرضا سبحانی - گروه پاتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
اردشیر شیخ احمدی - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران

در این آزمایش تاثیر سطوح مختلف سیاه ­دانه جیره بر برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی  میگوی پاسفید غربی (Penaeus vannamei) مورد بررسی قرار گرفت. پنج جیره با سطوح مختلف سیاه ­دانه شامل صفر (شاهد)، ۰/۵، ۱/۵، ۳ و ۵ درصد در قالب پنج تیمار و هر تیمار شامل سه تکرار و هر تکرار نیز محتوی ۴۰ عدد میگو (گرم ۰/۲±۷/۵) طراحی شدند. بعد از ۱۲ هفته غذادهی، سطوح گلوکز، آلکالین فسفاتاز (ALP) و سوپراکسید دیسموتاز (SOD) پلاسمای میگو، در تیمارهایی که سیاه­دانه مصرف کرده بودند به ­طور معنی ­داری از تیمار شاهد کم ­تر بود (۰/۰۵>P). هم ­چنین میزان کراتینین (CREA)، پروتئین کل، ازت اوره همولنف (Hemolymph Urea Nitrogen)، اسیداوریک (Uric acid) و اوره (Urea/HUN liquid) نیز در تیمارهای سیاه­ دانه از تیمار شاهد کم ­تر بود اما این تفاوت ­ها معنی­ دار نبودند (۰/۰۵P). در مجموع آزمایش حاضر نشان داد که افزودن سیاه ­دانه در سطوح ۱/۵ و ۳ درصد، به جیره می ­تواند تاثیر مطلوبی بر فاکتورهای بیوشیمیایی همولنف میگوی پاسفید غربی، داشته باشد و به تولید پایدار میگو کمک کند.

همولنف, سیاه دانه, میگوی پاسفید غربی, هموسیت, پلاسما