ارزیابی عادات غذائی گیش ماهی پوزه دراز (Carangoides chrysophrys (cuvier,۱۸۳۳ در آب های استان هرمزگان

گیش ماهی پوزه دراز از مهم ­ترین گونه ­های خانواده گیش ماهیان (Carangidae) بوده و از ماهیان مهم شیلاتی محسوب می ­شود. در این پژوهش ۴۴۰ قطعه گیش پوزه دراز توسط تور ترال صید و از تخلیه گاه های صیادی که به­ روش های متفاوتی اقدام به صید می نمایند از بهار ۹۵ تا زمستان ۹۵ در استان هرمزگان نمونه برداری شد. نمونه ­های ماهیان پس از بررسی اولیه و زیست سنجی فریز شده و به آزمایشگاه منتقل شدند. در ابتدای امر نمونه ­ها کالبدشکافی شده و وزن معده، نوع محتویات معده، وزن محتویات معده و وزن کبد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به ­دست آمده از بررسی ها برروی گیش پوزه دراز نشان داد که ارجحیت غذایی در جنس نر و ماده برای ماهی به ­عنوان غذای اصلی به ­ترتیب ۷۶/۶ درصد و ۱۸/۱ درصد، سخت­ پوستان به ­عنوان غذای فرعی به ­ترتیب ۱۱/۱ و ۱۷/۴ درصد و نرم ­تنان ۴/۸ درصد و ۴/۳ درصد است. در بین نمونه های غذایی ماهی به دست آمده از معده گیش پوزه دراز، موتو ماهیان ۵۶/۶ درصد، انواع کالرماهیان ۱۹/۶۲ درصد، دم­ریش ماهیان ۵/۶ درصد، بز ماهیان ۴/۶۷ درصد و مجموع سایر ماهیان ۱۳/۵۱ درصد ترکیب غذایی این گونه تشکیل می ­دادند. در بین سخت ­پوستان، میگو ۶۳/۱۵ درصد و خرچنگ ۳۶/۸۵ درصد در محتویات معده گیش پوزه دراز یافت گردید. بررسی ­ها و تحلیل ­های آماری تفاوت معنی ­داری را بین ارجحیت غذایی جنس نر و ماده نشان نداد (۰/۰۵≤P). میانگین شاخص خالی بودن معده ۶۹/۶۷ درصد به ­دست آمد گونه گیش پوزه دراز یک گونه گوشت­ خوار است و نتایج تحقیق نشان می ­دهد که غذای اصلی آن در منطقه مورد بررسی شامل ماهیان و سخت­ پوستان می­باشد. این گونه جز ماهیان نسبتا کم غذا محسوب می ­شود و بیش ­ترین درصد معده ­های خالی در فصول تابستان و زمستان به ­دست آمد. از آن ­جائی ­که در آبزی ­پروری غذا بخش عمده ­ای از هزینه­ ها را به    ­خود اختصاص می ­دهد، نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد این گونه از نظر اقتصادی پتانسیل معرفی به این صنعت را دارا می ­باشد.

Keywords:

ماهی گیش پوزه دراز , رژیم غذایی , آب های استان هرمزگان , خلیج فارس