محسن علی - گروه بهداشت و بیماری آبزیان، دانشکده دامپزشکی شیراز، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
پریا اکبری - گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
امین غلام حسینی - گروه بهداشت و بیماری آبزیان، دانشکده دامپزشکی شیراز، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
محمد سعید فریدونی - گروه بهداشت و بیماری آبزیان، دانشکده دامپزشکی شیراز، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

آبزی­ پروری متراکم منجر به افزایش استرس، شیوع بیماری باکتری و درنهایت تلفات می­ گردد. تحقیق حاضر به­ منظور بررسی اثر مکمل غذایی آستاگزانتین بر عملکرد رشد، بقاء و برخی شاخص ­های ایمنی لارو قزل ­آلای ­رنگین ­کمان (Oncorhynchus mykiss) به ­مدت ۶۰ روز صورت گرفت. به ­این منظور، تعداد ۳۶۰ قطعه لارو قزل ­آلای ­رنگین کمان با میانگین وزنی ۰/۰۱±۰/۱۳ گرم، در یک طرح کاملا تصادفی به ۴ تیمار آزمایشی و ۳ تکرار (۱۰ قطعه در هر تکرار) تقسیم شدند و به ­ترتیب با رژیم ­های غذایی حاوی ۰، ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی­ گرم آستاگزانتین بر کیلوگرم غذا مورد تغذیه قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که رژیم ­های حاوی آستاگزانتین بر کیلوگرم غذا، تفاوت معنی  داری در شاخص ­های رشد، بقاء و ایمنی ذاتی در مقایسه با تیمار شاهد نشان دادند (۰/۰۵>P). بالاترین وزن نهایی، افزایش وزن به­ دست آمده، ضریب رشد ویژه، نسبت کارایی پروتئین، بقاء، پروتئین تام و گلوبولین در تیمار حاوی ۱۰۰ میلی­ گرم آستاگزانتین بر کیلوگرم غذا مشاهده شد که با بقیه تیمار­ها دارای تفاوت معنی­ دار بود (۰/۰۵>P). بیش  ترین فعالیت لیزوزیم و آلیومین در تیمار­های حاوی ۱۵۰ میلی­ گرم آستاگزانتین بر کیلوگرم غذا مشاهده شد که با بقیه تیمار­ها تفاوت معنی ­داری را نشان دادند (۰/۰۵>P). در مجموع براساس نتایج این تحقیق، افزودن ۱۰۰ میلی­ گرم مکمل غذایی آستاگزانتین بر کیلوگرم جیره غذایی ماهی قزل ­آلای­ رنگین ­کمان به­ منظور بهبود شاخص ­های رشد، بقاء و پاسخ­ های ایمنی ذاتی در این ماهی پیشنهاد می ­شود.

ماهی قزل آلای رنگین کمان, آستاگزانتین, شاخص های رشد, ایمنی ذاتی