حیدر روحی - گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
هادی تحسینی - گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
عبدالرسول سلمان ماهینی - گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
حمیدرضا رضایی - گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران

پلنگ ایرانی (Pantera pardus saxicolor) یکی از ۳۷ گونه گربه­سان دنیا به شمار می­آید، که در اکثر زیست­گاه­های طبیعی کشور به صورت انفرادی زیست می­کند و برای خود قلمرو مشخصی دارد. آگاهی از نیازهای زیستی گونه­ها نقشی اساسی در برنامه­ریزی حفاظت از گونه­ها دارد. ارزیابی زیستگاه حیات وحش یکی از ملزومات اساسی جهت شناخت نیازهای زیستی و فیزیکی گونه برای حفاظت می­باشد. شناسایی مکان­هایی که صرفا در یک زیستگاه مورد استفاده حیات­وحش قرار می­گیرند ما را به شناخت پارامترهای خرد زیستگاهی مطلوب جانور رهنمون می­کنند. این مطالعه با هدف تعیین مطلوبیت زیستگاه پلنگ ایرانی با روش ENFA در این منطقه در پاییز سال ۱۳۹۳ انجام شده است، مهم­ترین متغیرهایی در انجام این تحقیق پراکنش طعمه، پوشش گیاهی، نزدیکی به مناطق مسکونی، خطوط حمل و نقل، شیب، ارتفاع و منابع آب هستند. نتایج نشان می­دهد، به طور کلی نزدیک به ۲۰ درصد از کل پناهگاه حیات وحش خوش­ییلاق زیستگاهی مطلوب برای پلنگ می باشد. مهم­ترین عامل موثر بر حضور یا عدم حضور پلنگ در این منطقه تحت تاثیر طعمه­هایش، به ویژه کل و بز و قوچ و میش قرار دارد، به علاوه مطلوب­ترین زیستگاه پلنگ در این منطقه در ارتفاعات بالا بین ۱۷۰۰ تا ۲۰۰۰ متر از سطح دریا و در شیب­های ۳۰ تا ۶۰ درصد یعنی مناطق صخره­ای و صعب­العبور کوهستانی واقع شده است. در حقیقت قلب زیستگاه حفاظت شده خوش­ییلاق به سبب وجود کوه­های مرتفع و صخره­ای و هم­چنین تمرکز بالای حضور طعمه، مطلوب­ترین و امن­ترین نقاط برای حضور این گونه می باشد.

ارزیابی زیستگاه, حیات وحش, خوش ییلاق, پارامترهای خرد, پلنگ ایرانی