مهدی عادلی - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، ایران
شهرام ملکی - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
افشین قلیچی - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، ایران
سعید امیری - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران
زینب عادلی - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، ایران

 این تحقیق در تابستان ۱۳۹۱ در کارگاه آموزشی پژوهشی آبزی ­پروری دانشگاه آزاد آزادشهر به ­مدت ۱۲ هفته انجام شد. تعداد ۱۶۲ عدد بچه ­ماهی کپور با وزن متوسط ۳±۲۵ گرم با تراکم  ۱۸عدد در مخازن ۱۰۰۰ لیتری توزیع و تغذیه شدند. آزمایشات در ۳ تیمار و ۳ تکرار به ­صورت زیر انجام گرفت: تیمار شاهد: دو بار در روز غذادهی، تیمار ۱: دو هفته تغذیه + یک هفته گرسنگی، تیمار ۲: یک  هفته تغذیه + دو هفته گرسنگی. نرخ غذادهی براساس ۸ درصد وزن بدن کل بچه ماهیان یک تکرار، در روز صورت گرفت. در طول دوره پرورش فاکتور رشد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین تیمارهای مورد بررسی از نظر وزن بدن بچه ماهی اختلاف معنی­ دار آماری مشاهده می­ گردد (۰/۰۵>P).بیش ­ترین افزایش وزن را  بچه ماهیان در تیمار شاهد که روزانه تغذیه می­ شدند داشتند.اختلاف معنی ­داری بین تیمار­ها در میزان افزایش وزن بدن، وزن نهایی، ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه و فاکتور وضعیت مشاهده شد. ولی بهترین ضریب تبدیل غذایی مربوط به تیمار ۳ که یک هفته تغذیه و ۲ هفته گرسنگی داشتند بود. در آنالیز ترکیب لاشه بیش ­ترین پروتئین و کم ­ترین مقدار چربی مربوط به تیمار ۳ بود. در مجموع گرسنگی روی وزن بدن بچه ماهی کپورمعمولی تاثیر معنی­ داری خواهد گذاشت ولی تحت شرایط آزمایش انجام شده شامل تعویض آب از طریق سیفون کردن، هوادهی توسط پمپ هوا و در شرایط سرپوشیده سالن، غذادهی کامل بچه ماهیان برای رسیدن به بهترین میزان رشد توصیه می شود.

رشد جبرانی, گرسنگی, شاخص های رشد, بازماندگی, کپورمعمولی