خیراله خسروی کتولی - گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران
علی شعبانی - گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران
حامد کلنگی میاندره - گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران
محمد رضا ایمانپور - گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران

در این مطالعه به­منظور بررسی اثرات نقره بر ماهی کپورمعمولی، ماهیان در معرض غلظت­های تحت حاد نانوذرات نقره و نیترات نقره قرار گرفتند. برای این منظور ابتدا غلظت حاد ۵۰% و ۹۶ ساعته برای نانوذرات نقره و نیترات نقره به­دست آمد و سپس ماهیان به­مدت ۲۱ روز در معرض غلظت­های تحت حاد قرار (۰۴/۰ و ۰۸/۰ میلی­گرم در لیتر نانوذرات نقره و ۰۲۵/۰ و ۰۴۵/۰ میلی­گرم در لیتر نیترات نقره) گرفتند و شاخص­های مورد نظر اندازه­گیری قرار گرفت. پس از درمعرض قرارگیری با دو شکل نقره، عوارض مختلفی در بافت­ها مشاهده گردید از مهم­ترین آن­ها می­شود به برخواستگی اپی­تلیالی، کوتاهی و ریختگی لاملاهای ثانویه آبشش، تخریب و نکروز شدن هسته و هایپرتروف شدن هپاتوسیت­های کبد و هم­چنین تخریب ساختار پرزهای روده و تورم آن­ها اشاره کرد. نتایج این مطالعه نشان داد که در معرض­گذاری بلندمدت با نانوذرات نقره باعث افزایش معنی­دار بیان ژن Hsp۷۰ شد و پس از در معرض قرارگیری ماهیان کپورمعمولی با نیترات نقره نیز، ژن Hsp۷۰ به­شدت افزایش پیدا کرد اما اختلافی بین دو ژن از نظر بیان ژن مشاهده نگردید. هم­چنین بیش­ترین تاثیرات مشاهده شده در بین بافت­های بررسی شده در این مطالعه، در کبد ماهیان در معرض قرار گرفته با دو شکل نقره و در بالاترین غلظت مشاهده گردید و اختلافی از نظر سم­شناسی بین دو شکل نقره مشاهده نگردید.

ماهی, نانوذرات و نیترات نقره, بافت شناسی, بیان ژن