شناسایی زیستگاه های کلیدی برای حفاظت از خرس قهوه ای (Ursus Arctos) در دامنه شمالی البرز

خرس قهوه ای (Ursus Arctos) در بین همه گونه های خرس در دنیا بیش ­ترین پراکندگی را داشته و در اروپا، آسیا و آمریکای شمالی دیده می شود. این گونه بزرگ جثه ترین گوشت­ خوار ایران است که پراکنش وسیعی به ویژه در مناطق کوهستانی دارد. بزرگ­ ترین جمعیت و بیش ­ترین فراوانی آن در ایران در امتداد رشته کوه البرز به ­ویژه در مناطق جنگل‎های مرتفع در استان های مازندران و گلستان به ویژه در منطقه حفاظت شده البرز مرکزی و پارک ملی گلستان است. از این ­رو برای افزایش دانش جهت حفاظت از جمعیت های باقی­مانده، به ویژه در مناطق حفاظت شده، در این بررسی به شناسایی زیستگاه های مطلوب گونه در محدوده جنگل های هیرکانی در استان های گلستان، گیلان و مازندران و پیش­بینی عوامل موثر در این پراکندگی پرداخته شد. بررسی مطلوبیت زیستگاه گونه با روش حداکثر بی نظمی، مساحتی معادل ۵۹%  از محدوده مورد مطالعه برای زیست گونه را مطلوب تشخیص داده است. تجزیه و تحلیل ها نشان داد که خرس قهوه ای زیستگاه های با شیب و پوشش گیاهی بالا را انتخاب می کند که این امر در ارتباط با دامنه های شمالی بیش ­تر صادق است. هرچه بر دما افزوده شود از مطلوبیت زیستگاه گونه کاسته خواهد شد. هم­ چنین در طراحی مناطق حفاظت شده می بایست فاصله از مناطق انسانی و روستاها لحاظ شود.

Keywords:

خرس قهوه ای , گوشت خوار , مطلوبیت زیستگاه , رشته کوه البرز , شیب