عیسی لیالی - گروه بیوشیمی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساری، ایران

با توجه به نقش احتمالی دیازینون (DZN) در القاء تولید رادیکال­ های آزاد، احتمال می ­رود که سبب افزایش اکسیداسیون لیپیدهای غشایی اسپرم و در پی آن کاهش کیفیت پارامترهای اسپرم گردد. در این مطالعه اثرات سمی دیازینون بر پارامترهای اسپرم و اکسیداسیون لیپیدهای غشایی اسپرم در مایع سمینال موش نر مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه تجربی، ۲۴ موش نر بالغ از نژاد سوری به ­صورت تصادفی به سه گروه تجربی و یک گروه شاهد تقسیم شدند. سم دیازینون با غلظت­ های ۵ (گروه A)،  ده (گروه B) و ۲۵ (گروه C) میلی­ گرم به­ ازای هر کیلوگرم از وزن در هر روز، به ­ترتیب به گروه­ های اول تا سوم مورد مطالعه و به ­صورت دهانی به­ مدت پنج هفته داده شد. سپس غلظت مالون دی آلدئید (MDA) در سرم و مایع سمینال به ­روش (TBAR (Thiobarbituric acid reaction  با دستگاه اسپکتروفتومتر مورد آماده ­سازی قرار گرفت. پارامترهای اسپرمی نیز به ­روش ­های معمول میکروسکوپی مورد آنالیز قرار گرفت. کاهش معنی ­داری در میانگین کیفیت پارامترهای اسپرمی در گروه ­های تیمار شده با سم دیازینون، به ­خصوص گروه­ های B و C در مقایسه با گروه شاهد مشاهده گردید (۰/۰۰۱>p). تفاوت معنی­ داری در میانگین غلظت MDA در سرم و مایع سمینال بین گروه­ های تیمار شده A، B، C و گروه شاهد مشاهده گردید (۰/۰۰۱>p).  سم دیازینون با افزایش اکسیداسیون لیپیدهای غشایی سبب کاهش پارامترهای اسپرمی می ­گردد که اثرات آن وابسته دوز نیز می ­باشد.  

سم دیازینون, پارامترهای اسپرم, استرس اکسیداتیو, مالون دی آلدئید (MDA), موش نر