اثرات آنزیم فیتاز و سطوح مختلف فرمالدهید در جیره بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، سیستم ایمنی و فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی

این تحقیقبه منظور بررسی اثر افزودن سطوح مختلف فرمالدهید به خوراک جوجه های گوشتی با و بدون آنزیم فیتاز بر عملکرد رشد،  لاشه و فراسنجه های ایمنی انجام شد. آزمایش با آرایش فاکتوریل ۳×۲ شامل سه مقدار فرمالدهید ۳۷% به عنوان منبع فرمالدهید (۰، ۲ و ۶ میلی لیتر در هر کیلوگرم) و دو سطح با و بدون استفاده از آنزیم فیتاز در جیره ها انجام شد. از تعداد ۳۶۰ قطعه جوجه یک روزه خروس راس ۳۰۸ در ۶ تیمار با ۴ تکرار استفاده شد. نتایج این آزمایش نشان داد که اثرات متقابل و هم چنین اثر فیتاز بر میانگین مصرف خوراک در دوره آغازین معنی دار بود (۰/۰۵>p). نتایج عملکرد رشد نشان داد که اثرات متقابل تیمارها تاثیر معنی داری بر افزایش وزن جوجه های گوشتی در دوره های رشد، پایانی و کل دوره داشت(۰/۰۵>p). هم چنین افزایش وزن جوجه ها تحت تاثیر استفاده از فیتاز در جیره قرار گرفت (۰/۰۵>p). در همین راستا نتایج نشان داد که افزودن فرمالدهید به جیره ها سبب تغییرات معنی داری در صفت افزایش وزن در دوره رشد شد (۰/۰۵>p). نتایج ارزیابی درصد اندام های داخلی نشان دهنده تاثیر معنی دار اثرات متقابل تیمارها و افزودن فیتاز بر درصد چربی محوطه احشایی بود (۰/۰۵>p). نتایج این آزمایش نشان دهنده تاثیر معنی دار اثرات متقابل و استفاده از فیتاز بر آنزیم کبدی آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) بود (۰/۰۵>p). نتیجه گیری کلی این آزمایش نشان دهنده بهبود افزایش وزن در نتیجه استفاده از فیتاز و عدم تاثیر منفی استفاده از فرمالدهید بر عملکرد رشد جوجه های گوشتی بود.

Keywords:

فرمالدهید , فیتاز , جوجه گوشتی , رشد , سیتم ایمنی