تعیین میزان آفلاتوکسین و فلور قارچی خوراک مصرفی قزل آلای رنگین کمان در کارگاه های پرورشی استان البرز
Publish place: Journal of Animal Environment، Vol: 10، Issue: 2
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 169
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AEJO-10-2_026
تاریخ نمایه سازی: 16 آبان 1400
Abstract:
آفلاتوکسین ها سمومی هستند که توسط قارچ های رشته ای آسپرژیلوس دسته فلاووی (گروه آسپرژیلوس فلاووس) تولید می شوند. این قارچ ها قابلیت رشد و تولید سم در خوراک دام یا مواد اولیه تشکیل دهنده خوراک در محیط با شرایط دمای بیش از ۲۷درجه سانتی گراد و رطوبت بالای ۱۶٪ را دارا هستند. در بین ماهیان پرورشی قزل آلای رنگین کمان حساس ترین گونه نسبت به آفلاتوکسین ها می باشد. حضور این سم در خوراک ماهی قزل آلا موجب کاهش رشد، تضعیف سیستم ایمنی، اختلال در انعقاد خون، بروز تومورهای کبدی و به دنبال آن تلفات می گردد. در تحقیق حاضر ۲۰ نمونه خوراک کارخانه ای از ۲۰ کارگاه پرورش قزل آلا در استان البرز در فصل پاییز نمونه گیری شد و میزان سطح آفلاتوکسین کل با استفاده از روش الایزای مستقیم اندازه گیری گردید. میزان آفلاتوکسین در دامنه بین ppb ۱/۳۴ و ppb ۱۲/۴ و میانگین ppb ۴/۶۹ گزارش گردید که این میزان کم تر از حد مجاز بود. نمونه های خوراک از نظر فلور قارچی نیز مورد بررسی قرار گرفتند. ۷ جنس (آسپرژیلوس، موکور، فوزاریوم، آلترناریا، پنی سیلیوم، رایزوپوس و آبسیدیا) شناسایی گردید که جنس آسپرژیلوس با ۴۶/۳% بالاترین میزان فراوانی را داشت. دربین گونه های این جنس، آسپرژیلوس فلاووس ۴۸/۲% بالاترین و فومیگاتوس با ۵/۳% پایین ترین فراوانی نسبی را دارا بود. آسپرژیلوس نایجر نیز با ۱۹ مورد گزارش ۳۴% از فراوانی را به خود اختصاص داد.علی رغم پایین بودن سم آفلاتوکسین و با توجه به قارچ های جدا شده از خوراک، پتانسیل تولید سموم قارچی وجود دارد. بنابراین وضعیت و طول مدت نگه داری خوراک، از عوامل مهم تعیین کننده به حساب می آید.
Keywords:
Authors
آریا میرزایی پور
گروه بهداشت، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران
بابک شعیبی عمرانی
گروه بهداشت، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران
سهیل علی نژاد
موسسه آموزش عالی علمی کاربردی جهاد کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :