هدی حق پناه - گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاداسلامی، بندرعباس، ایران، صندوق پستی: ۱۳۱۱/۷۹۱۵۹
مازیار یحیوی - گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاداسلامی، بندرعباس، ایران، صندوق پستی: ۱۳۱۱/۷۹۱۵۹
دلارام نخبه زارع - گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاداسلامی، بندرعباس، ایران، صندوق پستی: ۱۳۱۱/۷۹۱۵۹

پژوهشی حاضر به ­منظور بررسی رشد وبقاء ماهی قرمزCarassius auratus  با اضافه نمودن اسیدآمینه لیزین به غذای ماهیان درآزمایشگاه انجام شد. به جهت اهمیت تجاری این گونه دربرخی از ماه­ های سال، اسیدآمینه لیزین به ­عنوان مکمل به غذا استفاده شد. دراین بررسی۴ تیمار با سه تکرار مورد آزمایش قرارگرفت که تیمارشاهد ازجیره غذایی متداول استفاده شد. تیمار۱، ۲ و ۳ هرکدام علاوه برغذای متداول به­ ترتیب از ۱/۵، ۲ و ۲/۵ گرم اسیدآمینه لیزین به ­ازای ۱ کیلوگرم وزن بدن تغذیه شدند که در مجموع از ۱۲ آکواریوم و در هر کدام ۵ قطعه بچه ماهی با وزن تقریبی ۲/۹ گرم استفاده شد. نتایج آزمایش حاکی از آن بود که طی دوره آزمایش، بین تیمارها از نظرمیزان رشد اختلاف معنی­ داری وجود داشت (۰/۰۵>P) به گونه ای که هر ۳ تیمار مقدار قابل توجهی و با میانگین وزنی۰/۲۰±۴/۳۸ گرم نسبت به تیمار شاهد با میانگین وزنی ۰/۰۱ ± ۲/۹۶ گرم افزایش وزن داشته ­اند و تیمار ۳ (۲/۵ گرم) بهترین نتیجه را درمقایسه با سایر تیمارها به ­دنبال داشت هم ­چنین نتایج تحلیل ­های آماری نشان داد که اسیدآمینه لیزین با مقدار ۲/۵ گرم درکاهش تلفات بچه ماهیان تاثیر داشته است و باعث بالاترین افزایش درصد بقاء، درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، ضریب بازده پروتئین و کاهش ضریب تبدیل غذایی شده است (۰/۰۵>P). درنتیجه می ­توان بیان داشت که لیزین ۲/۵ گرم باعث بالاترین میزان رشد و بازماندگی ماهی می­ شود.

اسیدامینه لیزین, رشد, بقاء, ماهی قرمز, Carassius auratus