ارزیابی توان آنتی اکسیدانی لاکتوباسیلوس پلانتاروم (Lactobacillus plantarum) ریزپوشانی شده با آلژینات/کیتوزان در فیل ماهی جوان Huso huso
عنوان مقاله: ارزیابی توان آنتی اکسیدانی لاکتوباسیلوس پلانتاروم (Lactobacillus plantarum) ریزپوشانی شده با آلژینات/کیتوزان در فیل ماهی جوان Huso huso
شناسه ملی مقاله: JR_AEJO-10-1_034
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_AEJO-10-1_034
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
سراج بیتا - دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
تکاور محمدیان - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
رسول ناصری پورتکلو - دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
خلاصه مقاله:
سراج بیتا - دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
تکاور محمدیان - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
رسول ناصری پورتکلو - دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
استفاده از پروبیوتیک ها در آبزی پروری به دلیل اثرات مفید در سلامت ماهی رشد فزاینده ای داشته است. یکی از مشکلات اصلی استفاده از پروبیوتیک ها غیرفعال شدن آن ها در شرایط معدی – روده ای ماهی است، محافظت پروبیوتیک ها با پوشش های فیزیکی توان پروبیوتیکی آن ها را بهبود می بخشد، لذا در این تحقیق اثر ریزپوشانی باکتری پروبیوتیکی لاکتوباسیلوس پلانتاروم (Lactobacillus plantarum) با نانوذرات آلژینات/کیتوزان بر ویژگی های پروبیوتیکی آن در شرایط برونتنی (Invitro) و نیز اثرات پروبیوتیکی آن در فیل ماهی جوان (Huso huso) ارزیابی شد. ابتدا اثر ریزپوشانی باکتری بر ویژگی های پروبیوتیکی باکتری در شرایط برونتنی شامل: تحمل pH، تحمل صفرا، زنده مانی در شرایط مشابه معدی- روده ای بررسی شد، سپس اثر پروبیوتیک در فیل ماهی جوان مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور تعداد ۴۸۰ قطعه فیل ماهی با میانگین وزنی ۲/۸±۲۷/۲ گرم به چهار تیمار در سه تکرار به صورت زیر تقسیم شدند: تیمار ۱ T با خوراک حاوی آلژینات/کیتوزان بدون پروبیوتیک، ۲ T با خوراک حاوی پروبیوتیک ریزپوشانی شده با آلژینات/کیتوزان، ۳ T با خوراک حاوی پروبیوتیک بدون پوشش و گروه شاهد با خوراک پایه تغذیه شدند. ماهیان به مدت ۶۰ روز با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. پس از اتمام دوره آزمایش، تیمارها به مدت ۱۵ روز با غذای فاقد پروبیوتیک غذادهی شدند. نمونه گیری از ماهیان در روزهای ۳۰، ۶۰ و ۷۵ تحقیق انجام گرفت و آنزیم های اکسیداتیو و آنزیم های کبدی در روزهای ۳۰، ۶۰، ۷۵ مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج مرحله اول تحقیق نشان داد بیش ترین میزان پراکسید دیسموتازو گلوتاتیون پراکسیداز در تیمار تغذیه شده با آلژینات/کیتوزان و پلانتاروم ریزپوشانی شده در روزهای ۳۰ و ۶۰، بیش ترین میزان فعالیت مالون دیآلدئید در تیمار تغذیه شده با پلانتاروم ریزپوشانی شده در روز ۳۰ مشاهده شد و بیش ترین میزان فعالیت کاتلاز در تیمار تغذیه شده با پلانتاروم در روز ۳۰ مشاهده شد. به نظر می رسد ریزپوشانی باکتری با نانوذرات کیتوزان/آلژینات کارایی پروبیوتیکی باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم را بهبود بخشید (۰/۰۵>P) و توانسته است عملکرد مثبت پروبیوتیک را بهبود بخشد.
کلمات کلیدی: لاکتوباسیلوس پلانتاروم, نانوذرات کیتوزان/آلژینات, آنتی اکسیدان, فیل ماهی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1305777/