بررسی کهن الگوی سایه در اشعار بلندالحیدری

   کهن الگوی سایه عمیقترین سطح ناخودآگاه جمعی، انباشته از غرایز ابتدایی نوع بشر است که انسان آنها را از نیاکان خود به ارث برده است. سایه، بخش تاریک روان ناخودآگاه دارای جنبه های مثبت و منفی است. این پژوهش با تکیه بر ویژگیها و صفات دوسویه ای که این کهن الگو دارد، به تحلیل اشعار بلند الحیدری، از شاعران امروز عرب، پرداخته است. نتایج این جستار نشان می دهد که سایه با نمودهای مثبت و منفی اش در اشعار این شاعر حضور دارد که نمونه بارز وجدان بیدار اجتماع است. او در تلاش است با محو نکردن سایه زندگی سرشار از خوبی را برای دیگر انسانها به تصویر بکشد.

Keywords:

یونگ , ناخودآگاه جمعی , کهن الگو , سایه , بلند الحیدری