مضامین اسلوب قصر در نهج البلاغه
عنوان مقاله: مضامین اسلوب قصر در نهج البلاغه
شناسه ملی مقاله: JR_LEM-3-6_009
منتشر شده در در سال 1390
شناسه ملی مقاله: JR_LEM-3-6_009
منتشر شده در در سال 1390
مشخصات نویسندگان مقاله:
علی اکبر محسنی - استادیار
خلاصه مقاله:
علی اکبر محسنی - استادیار
دربارهی جوانب مختلف نهج البلاغه، پژوهش های شایسته ای صورت گرفته، ولی در مورد یکی از ابعاد مهم بلاغی آن، یعنی«اسلوب قصر»، تاکنون مقاله ای نگارش نیافته است. این درحالی است که عرب برای بیان اهمیت مضمون جملهای، از روشهای تاکیدی گوناگونی بهره می گیرد که مهمترین و موکدترین آنها، «اسلوب قصر» است. «قصر» یعنی«تخصیص چیزی به چیزی و نفی ماسوای آن به روشی مخصوص». وجه تاکید قصر، آن است که دو جمله در یک عبارت کوتاه فشرده می شوند. روشهای رایج و مشهور آن نیز شش روش: نفی و «الا»، «ضمیر فصل»، «انما»، «تقدیم»، «بل، لکن ولا» و «ال جنس» است که در نهج البلاغه نیز استعمال شده اند. این مقاله برآن است تا پس از توضیح کوتاهی دربارهی ویژگیهای فنی و زیبایی شناختی اسلوب قصر، حساس ترین دغدغه های فکری امام علی (ع) را در حوزهی قدرت، حکومت و سیاست با توجه به این اسلوب، به عنوان قوی ترین شیوهی تاکید سخن مورد بررسی قرار دهد. آن حضرت به این شیوه، مضامین مهمی را چون: نگاه ابزاری به قدرت و حکومت برای تحقق عدالت، امنیت و گسترش آگاهی، ویژگیهای حکومت حق همچون: حق محوری، بی اعتنایی حاکمان به دنیا و قدرت، صداقت درگفتار و کردار، انتقادپذیری و فروتنی مدیران، آگاهی آنان بر ابعاد دین، انتخاب مشاوران امین، توجه به آسایش و رفاه عمومی و اجتناب از استبداد، ظلم، خدعه و فشار مالیاتی و... مورد تاکید قرار داده اند.
کلمات کلیدی: اسلوب, قصر, سیاست, قدرت, اخلاق, نهج البلاغه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1306005/