بررسی تطبیقی معمای هستی در اندیشه ی عمرخیام نیشابوری و ایلیا ابو ماضی لبنانی بر پایه ی مکتب اروپای شرقی

ادبیات تطبیقی دانشی نوین است که که از زمان پیدایش در اروپا و آمریکا، تعریف ها و مکتب-های گوناگونی داشته است. این دانش در کشور های اروپای شرقی در دهه ی شصت مورد توجه قرار گرفت. بر پایه ی این مکتب جامعه از یک زیر ساخت و یک روساخت شکل گرفته است. واقعیت های اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی زیرساخت و ادبیات و هنر روساخت آن هستند. پژوهش حاضر در پی تطبیق معمای هستی در اندیشه ی خیام و ایلیا ابوماضی بر پایه ی مکتب اروپای شرقی است؛ از همین رو نخست چارچوب نظری این مکتب تبیین می شود و پس از آن بر پایه ی اصول مکتب اروپای شرقی بسترهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه ی خیام و ایلیا بررسی و تحلیل می گردد تا دلایلی که سبب پیدایش معمای هستی در شعر دو شاعر، شده است، روشن شود. در پایان راهکارهای دو شاعر برای برون رفت از پرسش معمای هستی واکاوی شده است. پژوهش صورت گرفته در این مقاله نشان می دهد که جامعه ی خیام و ایلیا زیر ساخت های مشترکی داشته اند که سبب شده تا هر دو شاعر به این موضوع بپردازند. راهکار این دو شاعر برای برون رفت از این پرسش اغتنام فرصت است اما در چگونگی بهره گیری از فرصت دیدگاه آنان تا حدی متفاوت است؛ خیام به استفاده از می و معشوق تاکید می کند و ایلیا بیشتر بر استفاده از طبیعت و زیبایی های آن.

Keywords:

ادبیات تطبیقی , ایلیا ابوماضی , خیام , مکتب اروپای شرقی , معمای هستی