بررسی آزمایشگاهی تاثیر استفاده از سنگدانه بازیافتی بر مقاومت خمشی دال های بتنی

تولید و انباشت روزافزون ضایعات سنگ گرانیت سبب ترغیب پژوهشگران به استفاده از این ضایعات در تولید بتن های سازگار با محیط زیست جهت کاهش اثرات زیست محیطی مخرب شده است. در این پژوهش به بررسی آزمایشگاهی استفاده از ضایعات سنگ گرانیت در بتن خودتراکم مسلح به الیاف فولادی پرداخته شده است. برای ارزیابی خواص بتن تازه و سخت شده از آزمایش جعبه U-شکل، مقاومت خمشی تیر کوچک و مقاومت خمشی دال های بتنی تک لایه استفاده شده است. نتایج آزمایش ها بر روی بتن تازه نشان داده است که بتن خودتراکم الیافی ساخته شده قابلیت عبور و کارایی مطلوبی داشته و تمامی طرح های اختلاط در محدوده قابل قبول قرار گرفته اند. از طرفی استفاده از سنگدانه های گرانیتی بازیافتی سبب بهبود خصوصیات بتن سخت شده نیز شده است. استفاده همزمان از سنگدانه های گرانیتی و الیاف فولادی سبب افزایش مقاومت خمشی نمونه ها شده است. نتایج نمونه های بدون الیاف نشان داده است که اضافه نمودن ۲۰ و ۴۰ درصد سنگدانه گرانیتی بجای ریزدانه سبب افزایش ۱۴/۲۸ و ۱۶۱۶۶ درصدی در مقاومت خمشی تیر و۱۴/۷۸ و ۳۴/۷۸ در مقاومت خمشی دال های تک لایه شده است. در تیرهای بدون الیاف فولادی، بلافاصله پس از رخدادن اولین ترک شکست ترد اتفاق افتاده است اما با افزایش درصد الیاف فولادی مورد استفاده در نمونه ها شکل پذیری افزایش یافته و نوع شکست بصورت خمشی شکل پذیر رخ داده است.

Keywords:

سنگدانه بازیافتی , الیاف فولادی , دال تک لایه , مقاومت خمشی