صالح دادور - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
سیدعلی میرنجفی زاده - گروه مهندسی مکانیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان

امروزه خودروها از سیستم های کنترل متعددی تشکیل شده اند. برخی از این کنترل کننده ها تک لایه بوده و عمل خاصی را انجام می دهند در حالی که سیستم های کنترل دیگر، لایه به لایه بوده و با لایه های کنترلی کوناگون در ارتباط هستند. مثال های سیستم های کنترل خودرو شامل سیستم ترمز، سیستم کنترل سرعت، کنترل پایداری کشش جانبی، سیستم تعلیق و سایر موارد می شود. در این سیستم تعلیق در وسایل متحرک مانند قطار، خودرو، حرکت روبات یا در تجهیزات ثابت مانند سازه های ساختمانی کاربرد دارد. تعلیق کلاسیک خودرو، سعی در جداسازی نیروهای عمودی وارده از سطح جاده به خودرو توسط وسایل فنرگونه و ضربه گیر برای افزایش راحتی سرنشیان، بهبود وضعیت ترمز و کششی خودرو دارد. تاکنون سه نوع سیستم تعلیق فعال، نیمه فعال و غیرفعال ارائه و با موفقیت بکار گرفته شده است. سیستم تعلیق غیرفعال، بخاطر سادگی طراحی، پیاده سازی و مقرون بصرفه یودن مورد توجه است اما بدیل عملکرد ضعیف در خنثی سازی ارتعاش ها و عدم کنترل پذیری کمتر بکار گرفته می شود. سیستم تعلیق فعال با گستره وسیع فرکانسی قابل کنترل این مشکل را حل کرده است. اما این سیستم بدلیل نیاز به مصرف بالای انرژی، سنسورها و عملگرهای متعدد در موارد بسیار حساس مانند سیستم های فضایی مورد استفاده قرار می گیرد. برای فائق آمدن بر مشکلات مطرح شده در دو نوع قلبی، سیستم تعلیق نیمه فعال پیشنهاد شده است که علاوه بر کارایی سیستم تعلیق فعال، دارای هزینه نه چندان زیاد و نیز مصرف انرژی نسبتا پایینی است. در نتیجه با توجه به حائز اهمیت بودن سیستم تعلیق، این پژوهش بطور اخص به سیستم تعلیق نیمه فعال و ارایه طراحی سیستم جدیدی جهت کاهش ارتعاش خودرو تمرکز دارد.

طراحی، سیستم جدید، ارتعاش خودرو، سیستم هوشمند تعلیق