شهرام یوسفی - دانشیار، مجتمع دانشگاهی مکانیک، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
بهروز شهریاری - استادیار، مجتمع دانشگاهی مکانیک، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
محمدسهیل صادقی نژاد نجف آبادی - دانشجوی دکتری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اصفهان
عباس کاظمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مجمتع دانشگاهی مکانیک، دانشگاه صنعتی الک اشتر

امروزه از مخازن تحت فشار جدار نازک فولادی در صنایع مختلفی نظیر نفت و گاز و پتروشیمی به طور گسترده استفاده می شود. طراحی مخازن با توجه نوع کاربرد آن ها شامل الزامات بسیار سخت گیرانه ای بوده و طراحان همواره در تلاش اند تا با ارائه بهترین راهکارها در جهت بهبود طراحی این سازه ها گام بردارند. یکی از ایده های مطرح شده به جهت ارتقا استحکام و کارایی مخازن تحت فشار استفاده از تقویت کننده های داخلی در مخازن است که می تواند با نوع های مختلف و ضخامت های مختلف بکار گرفته شود. به منظور بررسی میزان بهبود طراحی مخازن در صورت استفاده از تقویت کننده ها، تحلیل رفتاری یک مخزن تحت فشار مفروض در حالت عادی و با استفاده از دو نوع تقویت کننده رینگی و استیفز مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین تاثیر تغییر ضخامت این تقویت کننده ها در شدت بهبود رفتار با بررسی دو ضخامت یک و دو میلی متری مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور بررسی مدل سازی و شبیه سازی، مخزن مفروض با استفاده از روش اجزاء محدود و نرم افزار آباکوس انجام شده است. نتایج حاکی از آن است که به طور کلی استفاده ازهر دو نوع تقویت کنده اثر مطلوبی در بهبود رفتار مخزن مورد بررسی داشته و این میزان بهبود با افزایش ضخامت تقویت شده و میزان بهبود در صورت استفاده از تقویت کننده رینگی بیش از استیفزها می باشد. با استفاده از تقویت کننده رینگی با و ضخامت دو میلی متر به ترتیب در حدود ۱۷ و ۳۹ درصد کاهش در بیشینه تنش معادل و جابجایی برآیند وارد بر مخزن حاصل شده است که کارایی مطلوب به کارگیری این ایده در بهبود طراحی مخازن تحت فشار را نشان می دهد.

مخزن فشار، تقویت کننده، آباکوس، تنش معادل، برآیند جابجایی