هادی جعفری اریسمانی - کارشناسی ارشد مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

در دنیای پر رقابت کنونی، بهره وری به عنوان دیدگاهی مبتنی بر حرکت از وضعیت موجود سازمان ها، تا وضعیت مطلوب، مهمترین هدف هر سازمانی را تشکیل می دهد و می تواند همچون زنجیره ای فعالیت های کلیه بخش های جامعه را در بر می گیرد. به طوری که رسالت مدیریت و هدف اصلی مدیران هر سازمان استفاده موثر و بهینه از منابع و امکانات گوناگون چون نیروز کار، سرماسه، مواد، انرژی و اطلاعات می باشد. این امر سبب گشته است که در کلیه کشورها بهره وری و استفاده صحیح و هرچه بهتر و مناسب تر از مجموع عوامل تولید اعم از کالا و خدمات به اولویت ملی تبدیل شود. کشور ما نیز از این قاعده مسثنی نیست و توجه به مقوله بهره وری نقشی بسزا در توسعه آن دارد. در این راستا ۳.۳۱ درصد از رشد بهره وری نیروی کار برنامه چهارم توسعه تعیین شده است. می توان اذعان نمود، که فعالیت های سازمانی تحت سازمانی تحت تاثیر مجموعه ای از عوامل قرار دارد که شناخت و بررسی ایت عوامل می تواند کمک موثری بر بهبود فعالیت ها و تحقق اهداف سازمانی کند. اگر مدیران خود با انگیزه و توانمند و بهره ور باشند سایر منابع را به نحو احسن و مطلوب به کار گیرند و انواع بهره وری را محقق سازند و نهایتا سازمان را بهره ور کنند. در غیر این صورت رکورد و عقب ماندگی، ارمغان مدیرانی منفعل، بی انگیزه و یا در پی منفعت شخصی می باشد. در این مقاله، مدیران به مثابه گروه خاصی از حرفه ای ها در نظر گرفته می شود که از قوه تشخیص خود و قضاوت های منحصر به فرد در برنامه ریزی و هدایت دیگران در سازمان استفاده می کنند.

استرتژی، مدیریت انسانی، ارگان دولتی، قوانین مدیریت