ساختار و تنوع ژنتیکی اردک سیاه کاکل (Aythya fuligula Linnaeus, ۱۷۵۸) با استفاده از ژن میتوکندریایی سیتوکروم ب در منطقه خلیج گرگان
عنوان مقاله: ساختار و تنوع ژنتیکی اردک سیاه کاکل (Aythya fuligula Linnaeus, ۱۷۵۸) با استفاده از ژن میتوکندریایی سیتوکروم ب در منطقه خلیج گرگان
شناسه ملی مقاله: JR_AEJO-9-1_010
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_AEJO-9-1_010
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
احمد شعاعی - گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: ۱۵۷۳۹-۴۹۱۳۸
حمیدرضا رضایی - گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: ۱۵۷۳۹-۴۹۱۳۸
جلیل ایمانی هرسینی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، دانشکده محیط زیست و انرژی، گروه زیستگاه ها و تنوع زیستی
خلاصه مقاله:
احمد شعاعی - گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: ۱۵۷۳۹-۴۹۱۳۸
حمیدرضا رضایی - گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: ۱۵۷۳۹-۴۹۱۳۸
جلیل ایمانی هرسینی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، دانشکده محیط زیست و انرژی، گروه زیستگاه ها و تنوع زیستی
اردک سیاه کاکل یکی از گونه های فراوان و با پراکندگی بالا در جهان، بین مرغابی سانان است. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی ساختار و تنوع ژنتیکی اردک سیاه کاکل در منطقه خلیج گرگان با استفاده از ژن سیتوکروم ب (Cytochrome b) بود. برای اجرای این پژوهش از ۱۰ قطعه اردک سیاه کاکل که از منطقه خلیج گرگان گرفته شده بوده اند، نمونه برداری انجام شد. تجزیه تحلیل های هاپلوتایپی و نوکلئوتیدی با استفاده از نرم افزارهای MEGA، MrBayes، Arlequin، DNAsp و Network صورت گرفت. به طورکلی، با بررسی ۹ قطعه ۹۶۱ جفت بازی ژن سیتوکروم b اردک سیاه کاکل، ۴ هاپلوتایپ مختلف شناسایی شد. تنوع هاپلوتایپی ۰/۶۹۴۴، تنوع نوکلئوتیدی ۰/۰۰۰۹۵ محاسبه شد. مقدار Nm یا میزان جریان ژنی بین مناطق نمونه برداری برابر ۱/۵۹۸ بود (۰/۰۵>p) که نشان از جریان ژنی بالا و به بیان دیگر فاصله بسیار کم بین جمعیت های این گونه و جمعیت های اروپایی و آسیایی آن است. شاخص راجزر-هارپندینگ، شاخص تاجیما و Fu Fs به ترتیب ۰/۲۱۱ و ۰/۷۱۵ و ۱/۲۸۲- محاسبه شد، هم چنین نمودار توزیع عدم تطابق به صورت تک نمایی رسم شده، که همه آن ها نشان داند تاریخچه جمعیتی نامعین وشبیه به مدل گسترش ناگهانی بوده است. با توجه به نتایج به دست آمده از شبکه هاپلوتایپی و درخت تبارشناختی و همین طور تفاوت اندک ژنتیکی بین جمعیت های بررسی شده، احتمال مهاجرت این پرنده از هردو منطقه اروپا و شرق آسیا به ایران وجود دارد. با در نظر گرفتن نتایج پژوهش حاضر، باید منطقه خلیج گرگان به عنوان یک منطقه مهم و کلیدی شناخته شده و اقدامات مدیریتی و حفاظتی لازم در منطقه صورت گیرد.
کلمات کلیدی: اردک سیاه کاکل, تنوع ژنتیکی, ژن سیتوکروم b, ژنوم میتوکندری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1307188/