غلامرضا صدیق اورعی - استادیار جامعه شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
مصطفی غنی زاده - دانشجوی دکتری جامعه شناسی اقتصاد و توسعه، دانشگاه تهران، تهران،ایران
مرتضی دیاری - کارشناس ارشد رفاه دانشگاه تهران، تهران، ایران

خانواده بر اساس یک تعهد پایدار و مستمر بین دو شخص غیرهمجنس استوار می­ شود. اگر خانواده نتواند نیازهای اعضا را به درستی رفع نماید با عدم تعادل مواجه می­شود. در برخی از مواقع این عدم تعادل به فسخ تعهد، یعنی طلاق می­ انجامد. در جامعه کنونی ایران، خانواده با عدم تعادل­ های مختلفی مواجه است که یکی از آثار آن، اضمحلال خانواده (طلاق) است. میزان این واقعه در دهه گذشته رو به رشد بوده است. این نوشتار زمینه ­ها و فرایندهای طلاق را بر اساس گفتگو با کنش­ گرانی که طلاق را تجربه کرده ­اند، به دست می­ دهد. این هدف با استفاده از روش رویش نظریه و از خلال مصاحبه با ۶ زن و ۴ مرد دنبال شده است. پس از مصاحبه عمیق و کدگذاری چند مرحله­ ای سعی شد مدلی انتزاعی به دست آید. در پایان بیش از ۱۸۰ کد باز در ۱۱ کد محوری تجمیع شد و در پایان یک مدل فرایندی به دست آمد. در این نوشتار، مفهوم "انتخاب نامتناسب" دال اصلی طلاق است. زمینه طلاق در سطح کلان، چندفرهنگی بودن و چندگانگی ارزشی-هنجاری است. فرایند آن انتخاب­ های نامناسب در ابعاد گوناگون ازدواج است. عموما فرایند طی شده عبارت است از: ازدواج نامتناسب، شکل­ گیری یک مسئله و ناتوانی حل آن توسط زوجین و تشدید و تکثیر آن و تاثیرگذاری مسئله یا مسئله­ ها بر جنبه­ های دیگر زندگی مشترک، طلاق عاطفی و در نهایت طلاق قانونی.

طلاق, ازدواج نامناسب, عدم ارضای نیازهای زوجین, ناتوانی در حل مسئله