فریبا سادات بنی هاشمی - مدبرکل دفتر صنعت و معدن و زیربنایی مرکز آمار ایران
ملیحه علی مندگاری - استادیار جمعیت شناسی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه یزد
شهلا کاظمی پور - دانشیار جمعیت شناسی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، ایران
محمد غلامی فشارکی - دکترای آمار زیستی، استادیار دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

این مطالعه به ­عنوان یک تحقیق پژوهشی -کاربردی با هدف شناخت علل و عوامل، پیامدها و راهکارهای کاهش طلاق در ایران و  الویت­ بندی آن از منظر خبرگان حوزه طلاق صورت گرفته است. در این تحقیق، با استفاده از تکنیک دلفی فازی از ۱۳ نفر از محققان طلاق مهم ترین علل و پیامدهای طلاق در کشور سوال شد، سپس اصلی­ ترین راهکارهای کاهش طلاق در کشور الویت­ بندی شد. "عدم کسب مهارت های ارتباطی (بین زوجین، بین افراد خانواده، و بین خانواده ها در ارتباط با هم)، "افزایش بی­ سابقه ورود زنان به بازار کار در دهه­ های اخیر، به استقلال اقتصادی آنان منجر گردیده است و این امر، زنانی را که از وضعیت زناشویی خود چندان رضایتی ندارند به طلاق سوق می­ دهد". "آسیب­ های روحی و روانی"، "اختلال در اجتماعی شدن فرزندان طلاق" و "افزایش زنان سرپرست خانوار" به­ عنوان مهم ترین پیامدهای طلاق در کشور ارزش­ گذاری شد. "جلوگیری از افزایش اعتیاد"، "کاهش و کنترل آسیب­ های اجتماعی تهدیدکننده نهاد خانواده خاصه اعتیاد، بیکاری، فقر، خشونت، همسرآزاری و ... در سطح جامعه"، اصلی­ ترین راهکار کاهش طلاق در کشور از منظر نظر خبرگان بوده است.

طلاق, دلفی فازی, اشتغال زنان, تحصیلات عالی, آسیب های اجتماعی