حبیب احمدی
لیلا نیکپور قنواتی

ماهیت پیچیده انحراف، بزهکاری و جرم، موجب گردیده است تا جرم شناسی و جامعه شناسی انحرافات در مطالعه انحرافات اجتماعی نه تنها از دیدگاه های نظری متفاوت، بلکه از روش های مختلف که در رویکردهای روش شناختی کمی و کیفی وجود دارد، استفاده نمایند. این گوناگونی روش ها، فرصت های فراوانی برای ارزیابی و ایجاد پیوند میان روش ها، داده ها و نظریه های تحقیق را فراهم آورده است تا از این طریق اعتبار یافته های تحقیقات در زمینه انحرافات اجتماعی را افزایش دهند. از دیدگاه «روش شناسی کیفی» بزهکاری و جرم می بایست به عنوان کنش های کنشگران اجتماعی مورد ارزیابی قرار گیرند. بنابراین، روش های کیفی در مطالعه انحرافات اجتماعی به دنبال دستیابی به «نظام معانی» کنشگران و تفسیر آنها از کنش هایشان خواهند بود «مشاهده مشارکتی»، «مصاحبه عمیق»، «گروه مرکز» و «قوم نگاری» از روش های کیفی رایج در پژوهش های مربوط به انحرافات اجتماعی هستند.

روش کیفی, انحرافات اجتماعی, مشاهده مشارکتی, مصاحبه عمیق, قوم نگاری