فرید احمدیان - دانشجوی دکتری رشته معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور-نور-مازندران-ایران
جلال عظیمی آملی - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور-نور-مازندران-ایران

بافت های تاریخی – فرهنگی شهرها، فضاهایی با ارزش فرهنگی، انعطاف پذیر، با پتانسیل در عرصه های شهری می باشند. شناخت و توسعه پایداری محیط آنها از عوامل موثر در جذب گردشگر و توسعه گردشگری است، و رویکرد بازآفرینی به عنوان یک رویکرد مداخله گرایانه برای تولید سازمان فضایی نو، به تسریع این فرآیند کمک زیادی میکند. این مقاله در پی پاسخگویی به این سوال است که "چگونه بازآفرینی بافتهای تاریخی فرهنگی شهرها میتواند در ارتقاء گردشگری آنها اثر گذار باشد؟"این مقاله، یک مقاله مروری است که اطلاعات آن به روش کتابخانه ای (اسنادی) و با استفاده از ابزار فیش تحقیق از مقاله ها، پایان نامه ها و رساله های تحصیلی، کتاب ها، گزارشات مستند علمی، آمارنامه ها واستفاده از سایت های معتبر علمی، گردآوری شده است.نتایج نشان داد رابطه دوسویه ای بین بازآفرینی بافت های تاریخی-فرهنگی و توسعه گردشگری وجود دارد و ارزش و جایگاه منحصر به فرد این بافت ها در ساختار فضایی و کارکردی شهرها و پتانسیلها و نقاط قوت آنها، به جذب گردشگر و توسعه گردشگری پایدار کمک فراوانی میکند.

بازآفرینی، بافت شهری، بافت تاریخی، گردشگری پایدار