مقایسه تاثیر گفت وگو بر کنش داستانی «خسرو و شیرین» و «لیلی و مجنون» نظامی
Publish place: Journal of Lyrical Literature Researches، Vol: 19، Issue: 37
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 185
This Paper With 28 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLLR-19-37_002
تاریخ نمایه سازی: 18 آبان 1400
Abstract:
این پژوهش به بررسی عنصر گفتوگو در دو منظومه خسرو و شیرین و لیلی و مجنون میپردازد و جایگاه گفتگوها را در بافت موقعیتی دو داستان نشان میدهد. در بررسی صورت گرفته مشاهده شد که حدود ۵۱ درصد از داستان خسرو و شیرین و حدود ۲۸ درصد از داستان لیلی و مجنون را گفتوگو تشکیل میدهد. گفتوگوها در هر دو اثر منطبق با درونمایه آن است چرا که نظامی با توجه به تفاوت فضای دو داستان، شیوه بیان و کارکردهای متفاوتی برای گفتوگوها خلق کرده است. گفتوگو در خسرو وشیرین به دلیل پویا بودن شخصیتها فراوانی بیشتر و کارکردهای متنوعتری نیز دارد. تنوع کمتر انواع گفتوگو در لیلی و مجنون با عواملی چون شیوه روایت داستان، شخصیت گوشهگیر مجنون و انزواطلبی و رازداری لیلی و به طور کلی ایستایی شخصیتها مرتبط است. در مقاله حاضر به روش توصیفی و تحلیل محتوا به این پرسش پاسخ داده شده است که نظامی از چه نوع گفتوگوهایی در خسرو و شیرین و لیلی و مجنون استفاده کرده و تاثیر، هدف و کارکرد این گفتوگوها در این دو منظومه به چه صورت بوده است؟
Keywords:
Authors
مرضیه اسماعیل زاده مبارکه
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
محسن محمدی فشارکی
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان (نویسنده مسئول)
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :