سارا مردیها - دانشجوی دکتری دانشگاه اصفهان، دانشکده علوم اداری و اقتصاد
کریم آذربایجانی - استاد گروه اقتصاد، دانشگاه اصفهان
سید کمیل طیبی - استاد گروه اقتصاد، دانشگاه اصفهان
داود جعفری - کارشناسی ارشد اقتصاد، دانشگاه اصفهان

امروزسازمان همکاری شانگهای بهعنوان یک سازمان مهم منطقه­ای در پیشبرد یکپارچه­سازی تجاری در بین اعضای خود مطرح است. از آنجا که اکنون ایران بهعنوان عضو ناظر در پیمان شانگهای محسوب می­شود و در مرحله الحاق به این پیمان قرار دارد، این پژوهش به پیش بینی و ارزیابی اثرات اقتصادی بالقوه ناشی از عضویت ایران در این سازمان با استفاده از رهیافت شبیه سازی جهانی (GSIM) که یک روش ارزیابی پیشینی است، پرداخته و بر این اساس، چهار سناریو شامل کاهش ۲۵، ۵۰ و ۷۵ درصدی نرخ­های تعرفه (آزادسازی ناقص) و حذف ۱۰۰ درصدی (آزادسازی کامل) نرخ­های تعرفه بر روی ۱۳ کالای عمده صادراتی که به طور متوسط ۷۰ درصد از حجم صادرات ایران به کشورهای عضو سازمان شانگهای را تشکیل می­دهند را مورد مطالعه قرار داده است. یافته­های پژوهش حاکی از آن است که پیوستن ایران به سازمان شانگهای و اجرای آزادسازی موجب خلق تجارت و افزایش رفاه برای ایران و سایر کشورهای عضو خواهد شد. این در حالی است که اثرات رفاهی و میزان خلق تجارت در حالت آزادسازی کامل بیشتر از آزادسازی ناقص است. طبقه­بندی JEL: F۴۷, F۱۷, F۱۳

واژه­های کلیدی: موافقتنامه تجارت منطقه­ای, سازمان همکاری شانگهای, الگوی تعادل جزئی, الگوی شبیه­سازی جهانی