محمد حسن فطرس - استاد گروه اقتصاد دانشگاه بوعلی سینا، همدان
فاطمه شهبازی - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد نظری دانشگاه بوعلی سینا، همدان

برنامههای فقرزدایی از اهم سیاستهای بخش عمومی است. طراحی سیاستهای اثربخش برای فقرزدایی نیازمند شناخت تحول زمانی ویژگیهای اقتصادی- اجتماعی خانوارهاست. بررسی و ارزیابی آثار سیاستها و برنامههای خاص حمایتی در حوزه فقر مستلزم سنجش تغییرات فقر در طول زمان است. مبحث تحرک درآمدی مفهومی جدید در مباحث اقتصادی ایران است. تفاوت شرایط اقتصادی- اجتماعی افراد یا خانوارهای مختلف موجب به وجودآمدن نابرابری در بین افراد آن جامعه می شود. بروز چنین نابرابریهایی به شکلگیری فقر و تغییر توزیع درآمد منجر میشود. هدف این پژوهش بررسی تاثیر تحرک درآمدی بر فقر در ایران است. با استفاده از الگوی اقتصادسنجی خودرگرسیونی با وقفههای توزیعی و با بهکارگیری دادههای سالهای ۱۳۶۳ ۱۳۹۲ موضوع پژوهش بررسی شد. نتایج حاکی از آن است که در بلندمدت تحرک درآمدی اثری منفی و معنیدار بر فقر گذارده است؛ ضریب جمله تصحیح خطا نشان داد در هر سال حدود ۵۲/۰ از عدم تعادل کوتاهمدت برای دست یابی به تعادل بلندمدت تعدیل شده است.

الگوی خودبازگشت با وقفه های توزیعی, ایران, تحرک درآمدی, فقر