سیده رقیه کاظمی نسب - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی و آموزش کودکان استثنائی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، شیراز، ایران

در سالهای اخیر افزایش معنیدار استفاده از رسانه های اجتماعی و اینترنت سبب شده است که اثرات کوتاه مدت وبلند مدت زیادی از این شبکه ها و فعالیت در آنها حاصل شود که یکی از این مشکلات کاهش اعتیاد به اینترنت دانش آموزان است، بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی یک دوره مداخله بهوشیاری مبتنی بر کاهش استرس بر میزان اعتیاد به اینترنت دانش آموزان دارای اعتیاد به اینترنت انجام شد. پژوهش به شیوه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون به همراه کنترل و ۸ هفته انجام شد. با روش نمونه گیری در دسترس یک مدرسه در شهر شیراز انتخاب و ۴۰ نفر بر اساس پرسشنامه اعتیاد به اینترنت مشخص شده و در دو گروه گواه و آزمایش قرار گرفتند. برای گروه آزمایش ۸ جلسه مداخله بهوشیاری بر اساس روش کابات زین انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ استفاده شد. داده ها با تحلیل مانووا و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد آنالیز قرار گرفتند. تحلیل مانووا و لامبدای ویلکز نشان داد که یک دوره مداخله مبتنی بر بهوشیاری سبب کاهش اعتیاد به اینترنت در دانش آموزان میشود و تفاوت بین گروه های تجربی و کنترل را معنیدار کرده است، همچنین نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که مرحله پس آزمون گروه تجربی با پیش آزمون تجربی و کنترل و پس آزمون گروه کنترل تفاوت آماری معنیداری دارد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که انجام یک دوره مداخله بهوشیاری مبتنی بر کاهش استرس سبب کاهش اعتیاد به اینترنت در دانش آموزان شده است.

ذهن آگاهی، اعتیاد به اینترنت، دانش آموزان