فهیم زارعی - دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ماکو

در عصر حاضر، «شهر نشینی» به عنوان یک پدیده اجتماعی، یکی از ضروریات زندگی محسوب می شود. شهروندان عموما با سلایقو انگیزه های مختلف در جامعه شهری به فعالیت می پردازند. عده ای برای کسب و کار، گروهی برای پر کردن اوقات فراغت و گروهیدیگر برای آموختن مهارت های فردی و جمعی در جامعه شهری حضور دارند. از این رو، زندگی اجتماعی مستلزم وجود روابطحقوقی بین افراد و گروه های مختلف جامعه است و این روابط اجتماعی می بایست تحت نظم و قاعده ای درآید. افراد جامعه ازحقوق مشخص و مسلمی برخوردار هستند؛ این حقوق برای افراد مختلف یک جامعه بسته به شرایط آنها به نحو متفاوتی نمود پیدامی کند، اما مبانی حقوقی مشترکی برای همه شهروندان است که موجب می شود آنان با آرامش خاطر در محیط شهری به فعالیتبپردازند و روابط اصولی با مدیران شهر و سایر شهروندان داشته باشند. اگر چه اصول مبانی حقوق شهروندی مشترک است، اما درهر جامعه ای بسته به سطح فرهنگ، آموزش و بسترهای اجتماعی، به نحو متفاوتی برداشت شده و مورد استفاده قرار می گیرد؛ درشهرهای توسعه یافته به واقع اجرا شده و در شهرهای در حال توسعه تنها ظاهری از آن به صورت نمادین در سطح جامعه موردتوجه است. در مقاله حاضر درصدد آن هستیم که حقوق شهروند را تعریف و نحوی تقویت و اصل حاکم بر حقوق شهروندی را شرح دهیم.

حقوق، شهروند، شهروندی