لیلا انصاری اردلی - دانشجوی دکتری روانشناسی کودکان استثنایی ، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
بهنام مکوندی - دانشیار گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
پرویز عسگری - دانشیار گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
علیرضا حیدری - دانشیار گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش واسطه ای رضایت زناشویی در رابطه بین استرس والدگری و سبک زندگی با بهزیستی روانی در مادران کودکان استثنایی بود.در این مطالعه توصیفی همبستگی، جامعه آماری را تمامی مادران کودکان استثنایی شهر بجنورد را تشکیل دادند که به روش نمونه گیری هدفمند تعداد ۹۰ نفر به عنوان نمونه برگزیده شدند. ابزار پژوهش عبارت از پرسشنامه های رضایت زناشویی))MSQ،استرس والدگری((PSI، سبک زندگی((LSQ و بهزیستی روانی ریف (PWBQ) بودند. ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد رابطه بین استرس والدگری با بهزیستی روانی، بین رضایت زناشویی با بهزیستی روانی، بین سبک زندگی با رضایت زناشویی و بین استرس والدگری بارضایت زناشویی رابطه معنادار وجود داشتp< ۰/۰۱، اما بین سبک زندگی با بهزیستی روانی رابطه معنادار نشد .)p>۰/۰۵( همچنین، مسیرهای غیرمستقیم سبک زندگی با بهزیستی روانی با نقش واسطه رضایت زناشویی و نیز رابطه استرس والدگری با بهزیستی روانی با نقش واسطه ای رضایت زناشویی معنادار شدند).)p< ۰/۰۱ براساس نتایج این پژوهش، الگوی پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار است و گام بزرگی در شناسایی عوامل تاثیر گذار بر بهزیستی روانی مادران کودکان استثنایی به شمار می آید.

استرس والدگری ، بهزیستی روانی ، سبک زندگی، رضایت زناشویی