صدف محبی - دانشجو دکترا مهندسی مکانیک بیوسیستم - انرژی های تجدید پذیر، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران
علی ماشاءاله کرمانی - استادیار، گروه فنی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران
رضا شهبازی - دانشجو دکترا مهندسی مکانیک بیوسیستم - انرژی های تجدید پذیر، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران

آب یکی از نیازهای اساسی انسان است و با رشد روز افزون جمعیت و منابع آب شیرین محدود در جهان مشکلات عدیده ای برای انسان پیش آورده است. خاور میانه یکی از مناطقی است که در دهه اخیر رشد اقتصادی و رشد جمعیت زیادی داشته است. با کاهش منابع آب زیرزمینی در این منطقه، نمک زدایی از آب و تولید آب شیرین به یک استراتژی حیاتی برای حفظ روند توسعه پایدار تبدیل شده است. روش های متداولی برای این کار وجود دارد که بر مبنای استفاده از منابع مختلف انرژی طبقه بندی های مختلفی دارد. آب شیرین کن های خورشیدی انواع و مکانیزم های متفاوت دارند. دو روش کلی مستقیم و غیرمستقیم برای استفاده از انرژی خورشیدی در فرایند آب شیرین کنی وجود دارد. هر کدام از این روشها نیز طبقه بندی های متعددی دارند که می توان به روش تقطیر خورشیدی، روش رطوبت زنی - رطوبت زدایی (HDH)، آب شیرین کنی چند اثری (MED)، آب شیرین کنی ناگهانی چند مرحله ای (MSF)، روش کمپرسور بخار حرارتی (VCD)، الکترودیالیز و اسمز معکوس اشاره کرد. استفاده از انرژی خورشیدی برای نمکزدایی به یک جایگزین مناسب به عنوان منبع انرژی تبدیل شده است. در حالت کلی تحقیقات بیشتر و جامع تری برای توسعه سیاست های نمکزدایی و راهبردهای مقابله با کمبود آب مورد نیاز است. این مطالعات باید شامل فرآیند طراحی جامع شامل فن آوری های مختلف نمک زدایی از آب شور و بهینه سازی از نقطه نظر هزینه و مصرف انرژی باشند.

آب شیرین کنی چند انری، آب شیرین کنی، ناگهانی چند مرحله ای، روش کمپرسور بخار، الکترودیالیز، اسمز معکوس