پژوهشی در قلمروی جغرافیایی کیانیان و شاهنامه
عنوان مقاله: پژوهشی در قلمروی جغرافیایی کیانیان و شاهنامه
شناسه ملی مقاله: JR_DEHKH-8-28_005
منتشر شده در در سال 1395
شناسه ملی مقاله: JR_DEHKH-8-28_005
منتشر شده در در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
ملکمحمد فرخ زاد - عضو هیات علمی، دانشگاه آزاد اسلامیواحد ساوه،ساوه ایران
منیژه فلاحی - دانشجوی دکتری ، پردیس علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامیساوه،ساوه،ایران
خلاصه مقاله:
ملکمحمد فرخ زاد - عضو هیات علمی، دانشگاه آزاد اسلامیواحد ساوه،ساوه ایران
منیژه فلاحی - دانشجوی دکتری ، پردیس علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامیساوه،ساوه،ایران
یشت نوزدهم اوستا ، زامیاد یشت ، که به کیان یشت نیز شهرت دارد مهمترین سند در پژوهشهای قوم شناسی و مقوله« بنیاد جغرافیایی تاریخ ایران » محسوب میشود . براساس این یشت آغاز شهریاری کیانیان ( کیقباد ، کیکاووس ، کیخسرو ، کیلهراسب ، کیگشتاسب ) و حکومت موفق آنان با کنار رودخانههایی که به هیرمند منتهی میشود و دریاچهی کیانسیه (هامون ) را در سیستان تشکیل میدهند ، پیوند دارد . قراین دیگری نظیر حضور زرتشت در دوره کی گشتاسب در ایران خاوری ( در بلخ ) و قرابت زبان گاثههای اوستا با لهجه شمال شرقی و نیز استقرار شاهان کیانی از جمله کیکاووس و کی لهراسب در بلخ بنا بر روایات مورخان دوره اسلامی و شاهنامه فردوسی، همچنین ساخت بناهایی نظیر گنگ دژ در توران زمین توسط سیاوش و نیز بنای آتشکده کرکویه در سیستان توسط کیخسرو شواهدی در تایید این عقیده است که محیط استعمال واژه « کی » ، یعنی قلمرو حکومت کیانیان از دورترین نقاط شمال شرقی تا جنوب شرقی در سیستان بوده است .
کلمات کلیدی: کیانیان, قلمروی جغرافیایی, شاهنامه, زامیادیشت, ایران, سیستان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1308839/