رویا ربیع زاده - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد کرج ، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج،ایران
فاطمه حیدری - دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج ، کرج، ایران

    مطالعات پسااستعماری یکی از رویکردهای انتقادی است که در دهه‎های اخیر در حوزه مطالعات فرهنگی به وجودآمده ،این رویکرد در واقع بیانگر بازتاب نوعی واکنش به استعمار و میراث فرهنگی،اجتماعی و سیاسی ناشی از آن است.مطالعات پسااستعماری بر نقش عوامل شناختی و فرهنگی تکیه دارد و تلاش می‎کند تا شیوه‎های متفاوتی را که استعمار‎گران در طول تاریخ به وسیله آنها به استعمار جوامع پرداخته‎اند فاش کند.توزیع نامتوازن  ثروت و جمعیت که در دوران پسااستعماری نمود بیشتری پیدا کرد به افزایش روند مهاجرت دامن زد. مهاجرت  هویت فردی را ذوب می‎کند و مفاهیمی همچون زبان ، مکان،نژاد و برخورد‎ها را دستخوش تغییر می‎کند.مهاجرت به عنوان پدیده‎ای نو، پیامی در دنیای پسااستعماری محسوب می‎شود و از دیدگاه‎های مختلف قابل بررسی است.در مقاله حاضر پس از تبیین اصول نظریه‎ی‎ پسااستعماری و مولفه‎های آن ،انعکاس آن را بر آثار روح انگیز شریفیان -نویسنده مهاجر ایرانی و ساکن لندن-مورد بررسی قرار می‎دهیم.

پسااستعمارگرایی, ادبیات مهاجرت, روح انگیز شریفیان, چه کسی باور می‎کند رستم, کارت پستال, روزی که هزار بارعاشق شدم